Είναι αλήθεια πως στο πέρασμα των χρόνων έχει διαμορφωθεί η εικόνα ότι ο χρόνος που περνάμε μπροστά στην οθόνη του κινητού μας σχετίζεται με την ψυχική μας υγεία, ξεκινώντας από το επίπεδο της μοναξιάς και της ανίας και φτάνοντας, μερικές φορές, ως τον εθισμό. Το ερώτημα όμως είναι κατά πόσο θα μπορούσε κάτι τέτοιο να ισχύει στον 21ο αιώνα, όπου η τεχνολογία είναι προέκταση της ύπαρξης μας και κομμάτι της καθημερινότητάς μας…
Φαίνεται, λοιπόν, σύμφωνα με έρευνα της Griffioen, άλλοι παράγοντες να διαδραματίζουν κυριότερο ρόλο στην εξίσωση κινητού και ανθρώπου. Ειδικότερα, στο πείραμά της, οι συμμετέχοντας έμειναν μόνοι τους για 10 λεπτά, με το 80% να παρατηρείται να πιάνει και να ασχολείται με το κινητό του σχεδόν αμέσως. Επομένως, ήδη διαφαίνεται ότι η ενασχόληση με το κινητό είναι ένας τόσο κοινός παράγοντας στις μέρες μας, που το ενδιαφέρον εστιάζεται αλλού. Αρχικά, το είδος της απασχόλησης, που προκύπτει είτε από βαρεμάρα, αλλάζοντας απλά εφαρμογές, είτε από έναν συγκεκριμένο σκοπό, όπως να δούμε τον καιρό. Αν και στο πρώτο άκουσμα κάποιος θα θεωρήσει πως η σύνδεση ανίας και κινητού είναι χειρότερη, τα αποτελέσματα διαφωνούν.
Πιο συγκεκριμένα, δεν παρατηρήθηκε διαφορά στα συναισθηματικά επίπεδα μεταξύ των δύο κατηγοριών, με επόμενο να μιλάμε για κίνητρα της άμεσης ενασχόλησης με το κινητό. Το πιο γνωστό και πιθανό, όπως έχει αναδειχθεί σε πλήθος ερευνών, είναι η χρήση του κινητού με σκοπό την ανακούφιση από το στρες, γεγονός που δικαιολογεί και την απάντηση αρκετών συμμετεχόντων “το έκανα σαν μία αυτόματη κίνηση”. Άλλωστε, έχει φανεί ότι οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές, όπως η ενασχόληση με το κινητό, μειώνουν το άγχος.
Επομένως, είτε από συνήθεια, βαρεμάρα ή σκοπιμότητα, η χρήση του κινητού είναι δεδομένη, με αποτέλεσμα ο χρόνος να μην παίζει ρόλο. Άλλοι παράγοντες που μπορούν να μας πουν πολλά για την ψυχική υγεία και το κινητό μας είναι οι ίδιες οι εφαρμογές, ακόμα και ο χαρακτήρας του ατόμου. Με άλλα λόγια, η έρευνα πλέον πρέπει να εστιάσει στο ποιος και τι κάνει στο κινητό, και όχι στο πόσο χρόνο περνάει σε αυτό. Άλλωστε, στην ίδια έρευνα φάνηκε να υπάρχουν πολλά και διαφορετικά μοτίβα ενασχόλησης μπροστά στην οθόνη του κινητού, υπογραμμίζοντας την προσωπική διαφορετικότητα.
Πού θέλουμε να καταλήξουμε λοιπόν; Αρχικά, στο γεγονός πως οι εποχές αλλάζουν και μαζί και εμείς, ενώ όσο αναβαθμίζεται η καθημερινότητά μας, περιπλέκεται η αναζήτηση της αιτίας. Διαφορετικά, αγαπητέ γονέα, φίλε, δάσκαλε, αναγνώστη, όταν βλέπεις κάποιον να ασχολείται “πολλή ώρα” με το κινητό του, μην βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Ναι, όλοι το κάνουμε, αλλά δεν σημαίνει πως είναι και ορθό. Δίνουμε σημασία στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, όπως έχουμε αναφέρει ξανά, και κατανοούμε τον λόγο της συμπεριφοράς μας. Πριν από κάποια χρόνια μπορεί να μας ανακούφιζε να ακούμε μουσική ή να δούμε τηλεόραση, σήμερα, όμως, η ανακούφιση φαίνεται να βρίσκεται στο χέρι μας…και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Πηγές:
Η εθελοντική ομάδα του CSI Institute, αποτελούμενη από εξειδικευμένους επιστήμονες όπως, ψυχολόγους, εγκληματολόγους, κοινωνιολόγους καθώς και τεχνικούς δικτύων & πληροφορικής, είναι κοντά σας παρέχοντας πληροφορία, ενημέρωση και γνώση μέσα από ποικίλα θέματα αρθρογραφίας.