Ένα ζήτημα που έχει συγκεντρώσει την προσοχή τα τελευταία χρόνια είναι η έννοια του εθισμού στο διαδίκτυο. Υπάρχουν αρκετοί ορισμοί για αυτού του είδους τον εθισμό, όλοι με κοινές συνιστώσες:
- ψυχολογική εξάρτηση από το να είναι κανείς συνδεδεμένος στο διαδίκτυο,
- παρέμβαση της εξάρτησης σε άλλες προσωπικές ευθύνες,
- διακοπή των κοινωνικών σχέσεων εκτός σύνδεσης,
- ψυχολογική παραίτηση όταν η χρήση του διαδικτύου είναι περιορισμένη.
Ο εθισμός στο Διαδίκτυο μοιάζει με άλλους τύπους συμπεριφορικών εθισμών, όπως ο εθισμός στα τυχερά παιχνίδια. Μπορεί να εκδηλωθεί ως εθισμός στο να είναι κανείς απλά συνδεδεμένος στο Internet ή – στην πιο συνηθισμένη του μορφή – να είναι εξαρτημένος σε ένα/μια συγκεκριμένο/ τόπο/ εφαρμογή, όπως η προβολή διαδικτυακής πορνογραφίας, τα τυχερά παιχνίδια στο διαδίκτυο ή το παιχνίδι.
Ενώ η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA) δεν έχει χαρακτηρίσει τον εθισμό στο Διαδίκτυο ή στα βιντεοπαιχνίδια ως επίσημη κλινική διαταραχή, άλλες χώρες (κυρίως η Κίνα και η Νότια Κορέα) έχουν ήδη προχωρήσει στην αναγνώρισή του καθώς διατείνονται πως τα ποσοστά εθισμού στο διαδίκτυο και τα διαδικτυακά παιχνίδια συνυπάρχουν με άλλες ψυχολογικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη. Μπορεί, επίσης, να θέσει τους νέους σε κίνδυνο για κακή ακαδημαϊκή απόδοση και να προκαλέσει σωματικές παθογένειες, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης ποσότητας και ποιότητας ύπνου αλλά και του αυξημένου ρυθμού επιληπτικών κρίσεων.
Το πιο τρομακτικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν είναι πως ο εν λόγω εθισμός μελετάται εξίσου με τον αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας (ειδικά σε σχέση με τα μαζικά διαδικτυακά παιχνίδια για πολλούς παίκτες) γεγονός που ερευνάται από κοινού με την κοινωνική απομόνωση που εμφανίζουν οι εθισμένοι χρήστες εκτός σύνδεσης.
Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι ενώ ο διαδικτυακός κόσμος προσφέρει πολλές ευκαιρίες για συλλογή πληροφοριών, ψυχαγωγία και κοινωνική αλληλεπίδραση, οι κίνδυνοι όπως του διαδικτυακού εθισμού είναι αληθινοί και δεν πρέπει να αγνοούνται από τους γονείς. Η εκπαίδευση είναι ο καλύτερος τρόπος να εκπαιδευτούν τα παιδιά και οι έφηβοι για τον διαδικτυακό κόσμο σχετικά με τους τρόπους που μπορούν να αποφύγουν τους κινδύνους του. Ωστόσο, οι γονείς πρέπει πάντα να είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα του εθισμού στο διαδίκτυο και να παρακολουθούν στενά τα παιδιά και τις συμπεριφορές τους. Είναι δυνατό από πλευράς τους να χρησιμοποιηθούν ακόμη και κατασταλτικά πολλαπλές στρατηγικές παρέμβασης για να επανέλθει το παιδί στην κανονικότητά του.
Πηγή: https://research.vu.nl/en/publications/online-dangers-keeping-children-and-adolescents-safe
Ονομάζομαι Καρανταΐδης Γιώργος και είμαι Διπλωματούχος Μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Εκπονώ τη διδακτορική μου διατριβή στο Τμήμα Πληροφορικής του Α.Π.Θ. με θέμα την Επεξεργασία Σήματος και Ανάλυση Πληροφοριών σε εφαρμογές ψηφιακής εγκληματολογίας. Ως υπ. Διδάκτωρ, είμαι υπότροφος του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας, καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στην Υπολογιστική Νοημοσύνη από το Τμήμα Πληροφορικής του Α.Π.Θ. Κατέχω μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Γεωπληροφορική από την Πολυτεχνική Σχολή του Α.Π.Θ., συνεργάζομαι εθελοντικά με το CSI Institute συμμετέχοντας σε δράσεις και βοηθώντας παράλληλα στη συγγραφή ενημερωτικών και επίκαιρων άρθρων.