Ανθρώπινες Σχέσεις, Διαδίκτυο

Χωρίς social media για 24 ώρες: Αξίζει να το δοκιμάσεις!

Από την Μάρη Γαργαλιάνου,

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από τότε που έβαλα στον εαυτό μου ένα δυνατό challenge: Να περάσει μια ολόκληρη μέρα χωρίς κοινωνικά δίκτυα. Ναι ναι, ούτε σε ένα και ούτε για ένα λεπτό! Τα social media έχουν μπει πια στη ζωή μας για τα καλά. Μοιραζόμαστε ιστορίες με αγαπημένα πρόσωπα, προωθούμε τη δουλειά μας, εμπνεόμαστε κα εμπνέουμε, παίζουμε παιχνίδια, συνομιλούμε με τους φίλους μας – ειδικά αυτή την περίοδο οι βιντεοκλήσεις έχουν πάρει φωτιά- και πολλά πολλά άλλα. Προσωπικά, τα κοινωνικά δίκτυα τα χρησιμοποιώ περισσότερο για τη δουλειά μου. Ουκ ολίγες φορές βέβαια με πιάνω απλά να χαζεύω άσκοπα και να πηγαίνει η ώρα τρεις το πρωί. Αν με ρωτάς, δε μου αρέσει.

Όταν αποφάσισα να μπω σε αυτό το δυνατό challenge, η πρώτη μου σκέψη μοιραία ήταν πως «Αποκλείεται!». Τι με οδήγησε όμως εκεί; Τα κατεβασμένα μάτια μου από το φως των οθονών, η κόπωση και ένα μυαλό μπλέντερ στο οποίο δουλειές, stories και στρες είχαν γίνει ένα. Όταν συνειδητοποίησα πόσο χαμένο χρόνο περνούσα στα κοινωνικά δίκτυα, σάστισα. Τουλάχιστον 2 ώρες τη μέρα. Προσοχή! Όχι για δουλειά. Σκρολάρισμα άσκοπο, like, σχόλια και άλλα τέτοια ωραία. Κι έπειτα σκέφτηκα πως… ο χρόνος μου είναι πολύτιμος. Καλό το χάζεμα, όμως στον αντίποδα αυτού, πως θα μπορούσα να με «ξεκουράσω» και να «χαζέψω» με άλλους τρόπους; Η εμπειρία που ακολουθεί για μένα είναι μοναδική.

Ξύπνησα το πρωί και αντί να αρπάξω το κινητό με μιας για να ζήσω την 10λεπτη πρωινή ενημέρωση και το «τι συμβαίνει στον κόσμο» έκανα ένα δροσερό ντουζ να τονωθώ. Έπειτα, η κουζίνα με κάλεσε. Μου έφτιαξα πρωινό με χυμό πορτοκάλι, τοστάκια και αυγά. Πόσο καιρό είχα να το κάνω… Αντί να συνδεθώ στα social απολαμβάνοντας παράλληλα το γεύμα μου, αποφάσισα να βάλω μουσική. Σκέφτηκα πως… σχεδόν όλες μου οι ενέργειες της ημέρας πήγαιναν με τα κοινωνικά δίκτυα αγκαλιά. Επίσης δε μου άρεσε. Έβαλα τη φόρμα και τα αθλητικά μου, έστειλα και sms 6 και περπάτησα έως το Πάρκο Βείκου.  Εκεί συνειδητοποίησα πως όσοι μένουν κοντά σε πάρκα, βουνά, θάλασσες κλπ είναι πραγματικά τυχεροί. Είμαι κι εγώ μια απ’ αυτούς που βέβαια έως τη μέρα αυτή… δεν το ήξερα.

Περπατούσα κοντά δύο ώρες και κάτι. Φύση, δέντρα, λουλούδια, μονοπάτια προς εξερεύνηση. Ναι, μπήκα στον πειρασμό άπειρες φορές να συνδεθώ στο Instagram και να αρχίσω να ποστάρω βίντεο και φωτογραφίες από το άλσος. Έβγαλα φωτογραφίες μεν, τις κράτησα για μένα δε. Ζούσα τη στιγμή. Χωρίς καλά καλά να το καταλάβω η ώρα είχε πάει τέσσερις και κάτι. Στο δρόμο της επιστροφής παρατηρούσα τους ανθρώπους, την περιοχή που μένω και πήρα κι έναν καφέ από ένα συνοικιακό μαγαζί. Ούτε που το είχα προσέξει… Πολύ ωραίος καφές! Και πώς να το έχω προσέξει όταν όλη την ώρα είμαι με ένα κινητό!

Επέστρεψα σπίτι, μίλησα με δυο καλές μου φίλες, παρήγγειλα κινέζικο τηλεφωνικά και όχι μέσω κάποιας εφαρμογής και ύστερα έβαλα να δω την αγαπημένη μου ταινία –από αυτές που βλέπεις ξανά και ξανά και είναι σα να τις βλέπεις πρώτη φορά!-. Ούτε κι αυτό το πόσταρα σαν story. Άντεξα! Η μέρα μου ήταν πλούσια κι εγώ γεμάτη ενέργεια. Λίγο πριν την αποχαιρετήσω μάλιστα έγραψα κι ένα άρθρο. Αισθανόμουν πραγματικά καλά! Είχα καταφέρει να περάσω μια ολόκληρη μέρα χωρίς social media, κάτι που στο νου μου φάνταζε άθλος. Λίγο πριν κοιμηθώ μου είπα και μπράβο!

Σκοπός σε όλα αυτά δεν είναι βέβαια ένα μονοήμερο detox. Σκοπός είναι η κατανόηση του μέτρον άριστον. Σοφό! Υπάρχουν τόσα και άλλα τόσα που μπορείτε να αντικαταστήσετε ορισμένες «κακές συνήθειες» και βέβαια δεν αναφέρομαι μόνο στην άσκοπη χρήση του κινητού. Η κακή συνήθεια για τον κάθε ένα άλλωστε, είναι κάτι διαφορετικό. Περίπατοι στη φύση, διάβασμα, γράψιμο, ζωγραφική, μαγειρική, διαλογισμός, γιόγκα σας περιμένουν, όπως σας περιμένουν και η στιγμές χαλάρωσης και απόλαυσης με τον εαυτό σας και την οικογένεια, ή τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Αν με ρωτάτε, η εμπειρία του detox μου, άξιζε. Αξίζει να το δοκιμάστε! Αν με ρωτάτε, εξακολουθώ να έχω «καλή σχέση» με τα social, αλλά ναι… με μέτρο. Οι επιγνώσεις που έκανα εκείνη τη μέρα ήταν σημαντικές. Δε συγκρίνονται οι στιγμές με τον εαυτό και τους ανθρώπους μας με άσκοπα σκρολαρίσματα… Και αν κάτι πρέπει να κοπεί… είναι σίγουρα αυτά!