Μη κατηγοριοποιημένο

Το μέλλον;

Από την Ελένη Ατσάρου,

Τα τελευταία χρόνια όλοι έχει χρειαστεί να βγάλουμε μια καινούρια κάρτα για τα μέσα μαζικής μεταφοράς προκειμένου να πραγματοποιούμε τις μηνιαίες μας μετακινήσεις χωρίς να πρέπει να τρέχουμε κάθε τρεις και πέντε για να αγοράσουμε καινούριο εισιτήριο. Για να μπορέσουμε να τη βγάλουμε όμως είναι απαραίτητο να δώσουμε μια φωτογραφία μας για να προστεθεί στη μια μεριά της κάρτας. Κάποιες φορές όμως, για να προστεθεί αυτή η φωτογραφία χρειάζεται να σκαναριστεί το πρόσωπό μας. Είναι η στιγμή εκείνη που ο/η υπάλληλος του ΜΕΤΡΟ μας λέει «Κάντε λίγο πιο πίσω παρακαλώ» και πιάνει ένα μηχάνημα σαν αυτό που έχουν στα σούπερ μάρκετ για να διαβάσουν τον κωδικό των προϊόντων που δεν περνάνε προκειμένου να μας εκδώσει την κάρτα.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία αφορά την αναγνώριση προσώπου και ουσιαστικά καταγραφεί τα βιομετρικά στοιχεία του καθενός μας (σχήμα προσώπου, σχήμα ματιών, σχήμα μύτης κ.ά.). Στοιχεία που βοηθούν τους οικείους μας να μας αναγνωρίζουν στην καθημερινότητα και να μας ξεχωρίσουν από το σύνολο των υπολοίπων ανθρώπων. Τα συγκεκριμένα στοιχεία έχουν επιλεγεί να καταγράφονται επειδή είναι πιο δύσκολο να αλλάξουν σε σχέση με άλλα χαρακτηριστικά μας όπως είναι το χρώμα των ματιών μας που μπορεί να αλλάξει με τη χρήση έγχρωμων φακών επαφής.

Τα συγκεκριμένα δομικά χαρακτηριστικά του προσώπου μας σύμφωνα με τις Κυβερνήσεις χωρών μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να μπορέσουν να συγκεντρωθούν πληροφορίες γενικού ενδιαφέροντος. Έτσι μπορεί να γνωρίζει κάποιος αν ένας χρήστης του διαδικτύου επισκέφθηκε μια ιστοσελίδα και συνεπώς ποιό είναι το περιεχόμενο που ενδέχεται να κατανάλωσε σε γενικές γραμμές.

Με αυτό τον τρόπο κάποια μέλη των Κυβερνήσεων, του εξωτερικού μέχρι στιγμής, υποστηρίζουν πως θα μπορούν να προφυλάξουν τους ανήλικους χρήστες του Διαδικτύου από τον κίνδυνο της κατανάλωσης ακατάλληλου περιεχομένου. Η Αυστραλιανή Κυβέρνηση ειδικά έχει σκεφτεί άλλους τέσσερις λόγους για τους οποίους θα πρέπει να χρησιμοποιείται η συγκεκριμένη τεχνολογία. Ο πρώτος είναι πως χάρη σε αυτή θα μπορεί το κράτος να αναγνωρίζει τα άτομα που δικαιούνται να λάβουν επιστροφές χρημάτων, ο δεύτερος πως θα μπορεί να αποφεύγεται η οποιαδήποτε απόπειρα παράνομης ενέργειας σχετικά με τα κινητά τηλέφωνα, τρίτος είναι η ανάγκη μιας προσωποποιημένης κάρτας μεταφορών με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και ο τέταρτος πως θα μπορούν να ταυτοποιούνται τα θύματα οικογενειακής βίας.

Όλοι αυτοί οι λόγοι είναι σημαντικοί και μπορεί να ωθήσουν πολλούς πολίτες στην αποδοχή της χρήσης αυτής της τεχνολογίας, κάτι που στην περίπτωση της Ελλάδος έχει γίνει όσων αφορά τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Το μεγάλο ερώτημα που παραμένει όμως είναι πού πάνε τα πνευματικά δικαιώματα των πολιτών και πώς αυτά θα τροποποιηθούν στο μέλλον προκειμένου να μπορεί να χρησιμοποιείται αυτή η τεχνολογία. Ως πολίτες αυτό που μπορούμε να κάνουμε σίγουρα είναι να επιλέξουμε με προσοχή εμείς οι ίδιοι τους τομείς στους οποίους θα επιτρέψουμε να εισχωρήσει η συγκεκριμένη τεχνολογία στις ζωές μας, προτού καταγραφούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μας σε βάσεις δεδομένων για τις οποίες μπορεί κι εμείς οι ίδιοι να μη γνωρίζουμε πως έφτασαν.

 

Με πληροφορίες από The Guardian