Η “υπερδύναμη” του πνεύματος

Γράφει η Ελένη Κυπρίδη, φοιτήτρια Ψυχολογίας

Θα μπορούσε κάποιος να αναλογιστεί πόσα προβλήματα αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος; Αν κάνει μία ανασκόπηση της καθημερινότητας, η μνήμη του θα συνοψίσει όσες αρνητικές σκέψεις, σχέσεις, συναισθήματα και καταστάσεις αντιμετωπίζει ο καθένας. Ειδικότερα το τελευταίο διάστημα τα “φτερά” της πανδημίας έχουν ξεσηκώσει έναν βαρύ τυφώνα στην δύναμη του οποίου η αντίσταση είναι πιθανώς απενεργοποιημένη. Κι όμως, η πανδημία ήταν ένα επιπλέον, αλλά σημαντικό, “βαρίδιο” που ήρθε να προστεθεί στα όσα ήδη αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.

Η βασική σύμμαχος σε τέτοιες ανυπέρβλητες καταστάσεις, είναι η δύναμη του πνεύματος. Πνευματικά καλλιεργημένος είναι εκείνος που διαθέτει λογική σκέψη, διαχωρίζει την αλήθεια από το ψέμα, την διαστρέβλωση από την πραγματικότητα, το δίκαιο από το άδικο. Είναι εκείνος που μπορεί να αντισταθεί και να παλέψει με την δύναμη της νόησης και με την οποιαδήποτε κακόβουλη παρεμβολή στην ευθύγραμμη πορεία της ζωής του καθενός. Πέραν όμως από το νοητικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας, τέτοιου είδους άνθρωποι αποτελούν τα στιβαρότερα στηρίγματα του πολιτισμού και αυτό γιατί μέσω του πνεύματος, που είναι και το συστατικό, επιτυγχάνεται η αποτελεσματικότερη επικοινωνία με τους συνανθρώπους και άρα ενισχύεται το κυριότερο στοιχείο της κουλτούρας, συν αποτελώντας την “πιο νόστιμη συνταγή” που είναι ο πιο σοφός και ο πιο επιτυχημένος λαός.

Επικοινωνία, σημαίνει παραγωγή και εξωτερίκευση όλων των αρνητικών σκέψεων και συναισθημάτων, ενώ αποτελεί τον τρόπο ίασης του ψυχικού πόνου. Τέλος, τα άτομα αυτά μπορούν να διαμορφώσουν την καλύτερη πτυχή του εαυτού τους. Μέσα από αυτήν την σύνθετη πνευματική δραστηριότητα έρχονται σε επαφή και πολλές φορές σε σύγκρουση με την ίδια τους την προσωπικότητα, προσπαθώντας να ανακαλύψουν επιθυμίες, κλίσεις, αγάπες, φόβους, ταλέντα κ.τ.λ. Όλα αυτά οδηγούν στην διαμόρφωση ενός, ολότελα, καλλιεργημένου ανθρώπου, που μάχεται με όπλα την αυτογνωσία και την αυτοαντίληψη και δεν χάνει ευκαιρία να αποδείξει την αξία του και βρίσκει δύναμη και κουράγιο να έρθει σε σύγκρουση και να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κακοήθεια βρεθεί στο δρόμο του.

Παρατηρούμε, με μία γρήγορη ματιά, ότι η καλλιέργεια του πνεύματος μπορεί να αποβεί προστατευτική για τη ζωή του κάθε ανθρώπου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σχεδόν η μόνη σύμμαχος που μπορεί να συνοδεύει το κάθε άτομο σε όλη του την ζωή.

Άλλωστε πώς αλλιώς μπορεί να βρεθεί η θεραπεία της ψυχής, χωρίς το απαραίτητο συστατικό της σκέψης και της λήψης των αποφάσεων, που είναι η νόηση, αλλά και της δυναμικής προσωπικότητας εφοδιασμένη με όσα είναι απαραίτητα  για να επιβιώσει σε μία τέτοια εποχή;