Μη κατηγοριοποιημένο

Νοσταλγώ εκείνες τις μέρες

Από την Πόλυ Κεφαλά,

Η καθημερινότητα και οι δυσκολίες μας κάνουν να γυρνάμε πίσω, σε εκείνα τα χρόνια ή εκείνον τον χρόνο της ζωής μας που θα θέλαμε ο δείκτης να είχε σταματήσει εκεί, γιατί όλα ήταν όμορφα, ήρεμα, ανέμελα, ήμασταν ευτυχισμένοι και τίποτα άσχημο δε σκεφτόμασταν αφού νιώθαμε γεμάτοι ψυχικά, και τώρα οι δυσκολίες και τα προβλήματα του παρόντος μας έχουν κάνει να νοσταλγούμε το παρελθόν και να αναρωτιόμαστε γιατί δε γυρνάει ο χρόνος εκεί;

Αυτή η νοσταλγία και τα ανάμικτα συναισθήματα του τότε με το τώρα, μας κρατούν έστω και για λίγα λεπτά μακριά από τον πόνο της πραγματικότητας και την αλήθεια του παρόντος, που θα ευχόμασταν να ήταν ένα ψέμα όλα αυτά που βιώνουμε. Τότε μπαίνουμε σε μια φαντασιακή κατάσταση και αναπολείς εκείνα τα χρόνια τα όμορφα, λαχταρώντας να είναι έτσι και το μέλλον. Όμως το μέλλον είναι αβέβαιο και απρόσμενο, κάνεις δεν μπορεί να το προβλέψει στο 100%, εάν κανείς μπει σε μια τέτοια διαδικασία ελέγχου και προβλέψεων πολύ πιθανό να διαγνωστεί με κάποια αγχώδη διαταραχή, από την άλλη εάν κανείς σταθεί μόνο στο παρελθόν και λησμονεί μόνο το τότε πολύ πιθανό να διαγνωστεί με καταθλιπτικά στοιχεία.

Η νοσταλγία του παρελθόντος είναι μια έντονη συναισθηματική κατάσταση που ο καθένας εξιδανικεύει και πολλές φορές συνδέεται με μέρη, μυρωδιές, αντικείμενα.

Η νοσταλγία όπως η λύπη, η ευτυχία βιώνονται έντονα και στην πιο κρίσιμη και αναποφάσιστη στιγμή της ζωής ξυπνούν μνήμες ακόμα και μυρωδιές.

Η νοσταλγία είναι μια ασφάλεια του παρόντος, όπου μας δίνει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε και να αντιμετωπίσουμε το άγνωστο και να εκτιμήσουμε καταστάσεις και ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μας, ώστε να μπορέσουμε να πορευόμαστε με τις οποίες δυσκολίες της ζωής.