Οι μεταμοντέρνες κοινωνίες είναι προσανατολισμένες προς την ιδέα του κινδύνου. Στο πλαίσιο αυτό συχνά ακούω κινδυνολογίες σχετικά με την ανταλλαγή πορνό περιεχομένου από τους νέους.
Είναι πλέον γεγονός ότι ένα μικρό αλλά διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό των εφήβων επιδίδεται στο sexting, την πρακτική ανταλλαγής υλικού σεξουαλικού περιεχομένου μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών συσκευών. Κάτι που ίσως υποδεικνύει ότι ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να αποθαρρύνουμε τους νέους από το να υιοθετούν τέτοιου είδους διαδικτυακές συμπεριφορές και αντ’ αυτού να αναζητήσουμε πιο αποτελεσματικές λύσεις.
Παρά τις απειλές για δίωξη, τις τιμωρίες και τα μηνύματα φόβου που μεταδίδονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλούς ενήλικες, η έρευνα για το sexting δείχνει ότι ο αριθμός των εφήβων που μοιράζονται φωτογραφίες ή βίντεο σεξουαλικού περιεχομένου διαρκώς αυξάνεται.
Όποια προσπάθεια γίνεται για να σταματήσει το φαινόμενο του sexting, απλά αποτυγχάνει.
Ξέρω ότι πολλοί θα το βρουν προκλητικό, αλλά πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ανοίξει επιτέλους ο δημόσιος διάλογος σχετικα με την εκπαίδευση των νέων σε θέματα ασφαλούς sexting.
Ήρθε η ώρα να συμβουλέψουμε και να ενισχύσουμε τους εφήβους με πληροφορίες, στρατηγικές και εργαλεία για τον περιορισμό και τη διαχείριση των απειλών και των κινδύνων που εμπλέκονται με το sexting. Η σεξουαλική αγωγή πρέπει επιτέλους να διδάσκεται στα σχολεία των παιδιών μας,
Οι έφηβοι που επιδίδονται στο sexting ανοίγονται πολύ εύκολα και έτσι οι πιθανότητες για επικείμενη θυματοποίησή τους, που συμπεριλαμβάνει τη διαπόμπευση, τον εκβιασμό και την κατασροφή της φήμης τους.
Μέχρι σήμερα οι περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τις απειλές που εμπεριέχει η πρακτική του sexting εστιάζουν στις πιθανές νομικές συνέπειες και στις ποινικές διώξεις.
Ωστόσο, αυτή η τρομολαγνική προσέγγιση μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσει τους τις πιθανές βλάβες στους εφήβους που ανταλλάσουν σεξουαλικό περιεχόμενο μέσω ηλεκτρονικών συσκευών, επειδή μπορεί να φοβούνται να αναζητήσουν βοήθεια για να μην εμπλακούν σε νομικά ή άλλου είδους προβλήματα.
Αν ένας έφηβος μετά την κοινοποίηση του προσωπικού του σεξουαλικού περιεχομένου θεωρεί ότι οι επιλογές του είναι περιορισμένες, τότε ίσως είναι πιο ευάλωτος στον εκβιασμό η ακόμα και στην αυτοκτονία. Και αυτό γιατί νιώθει παγιδευμένος, ανίκανος να ζητήσει βοήθεια από έναν ενήλικα γιατί φοβάται ότι η ζημιά που προκλήθηκε από το λάθος του είναι μη αναστρέψιμη.
Το να επισημαίνουμε διαρκώς το χειρότερο σενάριο που μπορεί να προκύψει από την πρακτική του sexting περισσότερο βλάπτει παρά βοηθάει επί της ουσίας τους νέους μας.
Η εκπαίδευση σε θέματα ασφαλούς sexting θα διδάσκει στους νέους τις πιθανές συνέπειες της συμμετοχής τους σε αυτό, ενώ ταυτόχρονα θα τους εξοπλίζει με γνώσεις που θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τη βλάβη που μπορεί να προκληθεί.
Παραδείγματα ασφαλών πρακτικών sexting θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:
- Eνημέρωση των νέων για ανταλλαγή εικόνων στις οποίες δεν διαφαίνεται το πρόσωπό τους ή αποκαλύπτουν με οποιονδήποτε τρόπο η ταυτότητά τους
- Ανταλλαγή εικόνων μόνο με άτομα τα οποία γνωρίζουν καλά και εμπιστεύονται
- Απενεργοποίηση υπηρεσιών τοποθεσίας
- Άμεση διαγραφή του σεξουαλικού περιεχομένου από όλες τις συσκευές
Παρόλο που θα ήταν ασφαλέστερο για τους ανήλικους το να μην ανταλλάσουν καθόλου αποκαλυτπικό υλικό, γνωρίζουμε ότι μερικοί από αυτούς θα το κάνουν, οπότε πρέπει να βρούμε τρόπους για να ελαχιστοποιήσουμε τη βλάβη που προκύπτει από την πρακτική του sexting.
Πρέπει να μένουμε ενημερωμένοι για τα θέματα που αντιμετωπίζουν οι σημερινοί έφηβοι. Το sexting ήρθε για να μείνει και δεν μπορούμε απλά να το αγνοήσουμε. Χρειάζεται πολλή συζήτηση, έρευνα και εκπαίδευση γύρω από το συγκεκριμένο φαινόμενο και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.