Τον Ιούνιο, η Tanya Gold έγραψε ένα κείμενο στην προσωπική της σελίδα στο Twitter, για την παχύσαρκη κούκλα που βρέθηκε σε κατάστημα του Λονδίνου φορώντας αθλητικά ρούχα της γνωστής εταιρίας, Nike. Όπως η ίδια αναφέρει, στην δημοσίευσή της δηλώνει πως πρόκειται για μια κακόγουστη κούκλα από μια κυνική εταιρεία που δεν φαίνεται να είναι καθόλου φιλική προς τις γυναίκες. Δηλώνει πως αν η κούκλα ήταν άνθρωπος σίγουρα θα έπασχε από διαβήτη και ότι αν προσπαθούσε να τρέξει θα κατέστρεφε τα γόνατά της.
Η ίδια εξομολογείται πως αυτή η ‘εξυγίανση’ της παχυσαρκίας την τρομάζει γιατί μπορεί να δει τα αποτελέσματα τέτοιων εξαρτήσεων στον εαυτό της. Όπως λέει: «Είμαι εθισμένη στο αλκοόλ, στην νικοτίνη και στην ζάχαρη. Ήμουν άρρωστη με τον αλκοολισμό όταν ήμουν νέα και το χειρότερο ήταν η άρνηση μου προς αυτό. Ευτυχώς κατάφερα να σταματήσω το αλκοόλ όταν κατάλαβα ότι ήταν ο φόβος που με ώθησε να πίνω τόσο πολύ. Δυστυχώς όμως με το φαγητό δεν είναι έτσι. Είμαι κολλημένη με το φαγητό και αυτό είναι που με έκανε να μισώ την κούκλα.»
Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε την Κυριακή και μέχρι την Δευτέρα το πρωί ήταν Trending στο Twitter, ενώ οι επιθέσεις προς το πρόσωπο της Tanya Gold ήταν μαζικές. Εφημερίδες και Online Post την αποκαλούσαν χοντρή και λίπο-φοβική, και σύντομα έγινε ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα προς το γυναικείο φύλο. Όπως αναφέρει, μέσα σε μία μόλις μέρα δημιουργήθηκε μία εκδοχή για τον εαυτό της την οποία ποτέ δεν διάλεξε και όπως φαίνεται θα είναι πολύ δύσκολο να το ξεπεράσει, ανεξάρτητα από τις μελλοντικές της προσπάθειες.
Η ίδια λέει: «Για να είμαι ειλικρινής, θα πρέπει να πω πως αναγνωρίζω τους λόγους που δημιουργήθηκε αυτή η εικόνα για εμένα. Παρ’όλα αυτά είναι ότι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί, να δέχομαι τόσες πολλές επιθέσεις που με έκαναν να μισώ ακόμη και το όνομα μου».
Η ιστορία της Tanya Gold δεν είναι η μοναδική Internet-Shaming υπόθεση που έχει απασχολήσει το κοινό. Το 2013, ο Jon Ronson πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο δημοσίευσε στο προσωπικό του προφίλ: “Πηγαίνοντας στην Αφρική. Ελπίζω να μην κολλήσω AIDS. Απλά αστειεύομαι. Είμαι λευκός!»
Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ήταν ένα «κακό αστείο». Δήλωσε πως σκόπευε απλά να «μιμηθεί και να κοροϊδεύει αυτό που ένας πραγματικός ρατσιστής, και ανίδεος θα έλεγε για την Νότια Αφρική». Αλλά το τι είπε μετά από αυτή την δημοσίευση δεν είχε σημασία, καθώς μέχρι την στιγμή που προσγειώθηκε ήταν η νούμερο ένα τάση στο διαδίκτυο παγκοσμίως και δημιουργήθηκε ένα απαίσιο hashtag που ονομάζεται #HasJustineLandedYet, σχεδιασμένο να γιορτάσει την σπίλωση του ονόματός του.
Η υπόθεση αυτή έγινε ένας ανακουφιστικός αποδιοπομπαίος τράγος για κάθε ρατσιστή και ο ίδιος τιμωρήθηκε. Έχασε τη δουλειά του και, σύμφωνα με τον Ronson, καταστράφηκε η ζωή του. Και ένα άλλο παράδειγμα: το 2012, η Λίντσεϊ Στόουν φωτογραφήθηκε στον Τάφο των Άγνωστων του Εθνικού Κοιμητηρίου του Άρλιγκτον, προσποιούμενη να ουρλιάζει και να “σπρώχνει το πουλί” με το σύμβολο “Σιωπή και σεβασμό”. Και αυτή σύντομα απολύθηκε από την δουλειά της και δέχτηκε πόλεμο στο διαδίκτυο.
Επιστρέφοντας στην περίπτωση της Tanya Gold, ένας δημοσιογράφος της έγραψε πως καταλαβαίνει πόσο φοβερό είναι αυτό που περνάει, αλλά όλες αυτές οι λεγόμενες καταιγίδες του Twitter είναι όπως κάθε κανονική καταιγίδα, που όταν περάσει όλα θα γίνουν καλύτερα. Έτσι έγινε και σε αυτή την περίπτωση, καθώς η ίδια ζήτησε δημόσια συγνώμη και ανέλυσε τους λόγους που την έκαναν να μιλήσει έτσι, οι οποίοι ήταν βγαλμένοι από προσωπικές της εμπειρίες.
Με πληροφορίες από TheGuardian.com
Ένας από τους σκοπούς του CSI Institute είναι η άμεση, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση όλων των πολιτών. Πάντα κοντά σας για ενημέρωση και επαγρύπνηση.