Γράφει η Χριστίνα Μπομπογιάννη
Τον τελευταίο καιρό επικρατεί μια αναταραχή όσον αφορά την ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αρκετοί είναι εκείνοι που έχουν εκφράσει ανησυχίες, πως η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει τη δυναμική να καλύψει στο μέλλον αρκετές θέσεις εργασίας. Αυτές οι ανησυχίες δεν είναι αβάσιμες, καθώς είναι γεγονός ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι σε θέση να εκτελεί πολλές εργασίες, που απαιτούν ανθρώπινη δεξιότητα και κρίση. Κάποια παραδείγματα αυτών των εργασιών είναι η κατηγοριοποίηση δεδομένων, η αυτόματη μετάφραση, η αναγνώριση φωνής, ακόμα και εργασίες σε μια τράπεζα.
Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, ειδικά, αν δεν έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες ή την εκπαίδευση για να ανταποκριθούν σε νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται. Επίσης, κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια θέσεων εργασίας για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων. Επιπλέον, η αύξηση της αυτοματοποίησης μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ανισότητα στον τομέα της απασχόλησης, καθώς ορισμένες ομάδες εργαζομένων ενδεχομένως να επηρεαστούν περισσότερο απ’ αυτές τις αλλαγές.
Ωστόσο, αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη πλευρά μας δείχνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί, επίσης, να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, όπως εκείνες που σχετίζονται με την ανάπτυξη, τη συντήρηση και την επίλυση προβλημάτων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, αλλά και να αποστείλει ή να αναδιαμορφώσει τις υπάρχουσες. Για παράδειγμα, η αυτοματοποίηση και η αυτονομία που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να απελευθερώσει τους ανθρώπους από επαναλαμβανόμενες εργασίες και να τους επιτρέψει να επικεντρωθούν σε πιο δημιουργικές και αξιοποιήσιμες δραστηριότητες.
Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας στην ίδια την ανάπτυξη και εφαρμογή της τεχνολογίας, καθώς και στη συντήρηση, την αναβάθμιση και την εκπαίδευση των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης. Επίσης, μπορεί να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες εργασίας στους τομείς της ρομποτικής, της αυτονομίας, της ανάπτυξης λογισμικού, της ανάλυσης δεδομένων και της επεξεργασίας φυσικής γλώσσας.
Βέβαια και στις δύο περιπτώσεις τα πράγματα δεν είναι τόσο απόλυτα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι καθώς η κοινωνία και η τεχνολογία εξελίσσονται, υπάρχουν αλλαγές σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένου και του τομέα της εργασίας. Λόγω αυτής της εξέλιξης, επαγγέλματα που υπήρχαν στο παρελθόν, δεν υφίστανται πλέον – κι αυτό είναι κάτι που θα συνεχίσει να συμβαίνει όσο εξελισσόμαστε. Παρομοίως, στην εποχή μας υπάρχουν επαγγέλματα που δεν υπήρχαν στο παρελθόν. Το ζητούμενο είναι αυτή η εξέλιξη να γίνει ομαλά, ώστε να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες.
Αυτήν την στιγμή δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τον αντίκτυπο που θα έχει μακροπρόθεσμα η Τεχνητή Νοημοσύνη στον εργασιακό τομέα, καθώς όπως είπε ο Torsten Bell, διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Resolution «..προς το παρόν δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθεί η τεχνολογία και πως οι εταιρίες θα την ενσωματώσουν στον τρόπο λειτουργίας τους». Ωστόσο, η θετική εξέλιξη των πραγμάτων υπόσχεται αύξηση στη συνολική ετήσια αξία των αγαθών και των υπηρεσιών, της τάξεως του 7%, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πηγή:
https://www.bbc.com/news/technology-65102150
Ονομάζομαι Χριστίνα Μπομπογιάννη, είμαι απόφοιτη της Εγκληματολογικής Ψυχολογίας (BSc Forensic Psychology) στο ICPS, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο UCLAn της Αγγλίας και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο στάδιο του Μεταπτυχιακού (MSc in Applied Forensic Psychology). Είμαι εθελόντρια στο το Διεθνές Ινστιτούτο Κυβερνοασφάλειας (CSI Institute) ως αρθρογράφος και υποστήριξη στα social media.