Ανθρώπινες Σχέσεις, Ψυχική υγεία

Το «όχι» είναι όχι. Η έννοια του βιασμού θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρη για όλους

Από την Καλλιόπη Ιωάννου,

Η συναίνεση στη σεξουαλική επαφή είναι κάτι το όμορφο, το ενθουσιώδες, είναι ελεύθερη επιλογή, είναι κάτι που αποφασίζεται από κοινού. ΔΕΝ είναι κάτι για το οποίο μπορεί κανείς να εικάζει ότι υπάρχει, ΔΕΝ είναι συζυγικό καθήκον, ΔΕΝ έχει να κάνει με τα ρούχα που φοράς.

Oρισμένα θύματα βιασμού κατηγορούνται ακόμα για τη θυματοποίησή τους σε τέτοιον βαθμό που δεν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τα θύματα των λοιπών εγκλημάτων. Αν κάποιος πέσει θύμα διάρρηξης κανείς δεν θα τον ρωτήσει «τι έκανες ώστε να αξίζεις κάτι τέτοιο». Εάν εκλάπη το αυτοκίνητό κάποιου, δεν αναμένεται η καταγραφή του ιστορικού έτσι ώστε να διαπιστωθεί αν ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου θα μπορούσε να κατηγορηθεί για αφελή συμπεριφορά η οποία θα μπορούσε να μετριάσει την ενοχή του κλέφτη.

Ήρθε η ώρα να αποσύρουμε από το μυαλό μας συντηρητικές αντιλήψεις όπως ότι ο βιασμός ο οποίος έχει συνοδευτεί από κατάχρηση αλκοόλ είναι απλά σεξ υπό την επήρεια μέθης.

Το θέμα είναι ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό ως κοινωνία κατηγορούμε  τα θύματα – συνήθως τις γυναίκες – ότι επιτρέπουν στον εαυτό τους να βιαστεί καθώς υιοθετούν επικίνδυνα πρότυπα συμπεριφοράς.  Από την άλλη, συγχωρούμε τους δράστες – συνήθως τους άντρες – υποστηρίζοντας ότι ενεργούν βάσει κάποιου ενστίκτου εξαιτίας του οποίου θα έπρεπε φαινομενικά να προστατευτούν από τον νόμο.

Απόψεις σαν και αυτές, ωστόσο, προσβάλλουν τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες που επισυνάπτουν συναινετικές και αμοιβαία συμφωνημένες σχέσεις.

Η νέα τροποποίηση που προτάθηκε προς ψήφιση στο άρθρο 336 του ποινικού κώδικα έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων καθώς πολλοί είναι εκείνοι που δικαιολογημένα αναρωτιούνται πώς θα προστατεύονται τα θύματα τα οποία συναινούν στο πλαίσιο μίας χειριστικής σχέσης από κάποιον που δέχονται πίεση επειδή κατέχει μία θέση ισχύος (όπως καθηγητής, γιατρός, ιερέας, εργοδότης κοκ).

Αλλά αυτό που παραμένει ακόμη πιο θολό είναι το τι συμβαίνει στην περίπτωση δύο ενηλίκων που γνωρίζονται μεταξύ τους.  Σε αυτές τις περιπτώσεις το θέμα της συναίνεσης στη σεξουαλική πράξη εγείρει ακόμη περισσότερους προβληματισμούς.

Σκεφτείτε το ως εξής: Δεν θα αναγκάζατε κάποιον να πιει μία κούπα τσάι, ούτε θα του λέγατε πότε μπορεί να την πιει και πότε όχι. Αν κάποιος τη μία στιγμή αποδέχεται να πιει την κούπα με το τσάι που του προσφέρατε και μετά από λίγο αλλάξει γνώμη δεν θα τον πιέζατε να πιει με το ζόρι το τσάι. Αν αυτό σας ακούγεται απλό, τότε ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τη συναίνεση στο σεξ.