Το κλάμα είναι μια αντίδραση από τα πρώτα χρόνια της ζωής, αυτή η συμπεριφορά εκφράζεται από τα βρέφη με αυτόν τον τρόπο για να πάρει την προσοχή που θέλει από το πρόσωπο φροντίδας του και είναι ο μόνος τρόπος που ξερει για να επικοινωνεί αυτό που νιώθει. Η ανταπόκριση του γονιού στα συναισθηματικά θέλω του παιδιού είναι σημαντική και καθοριστική για τη μετέπειτα εξέλιξη του ως προσωπικότητα και στον τρόπο που θα συνάπτει τις μελλοντικές του σχέσεις στην ενήλικη ζωή. Καθώς λοιπόν μεγαλώνουμε κλαίμε για λόγους που μας έχουν πονέσει, έχουμε βιώσει την απόρριψη, αδικία, νιώθουμε θυμό και είμαστε αδύναμοι ψυχικά. Στις περισσότερες των περιπτώσεων θα κλάψουμε για ζητήματα συντροφικά.
Οι ερωτικές σχέσεις παίζουν καθοριστικό ρόλο στην καθημερινότητα του ανθρώπου, αφού κάνεις ζητάει να συνδεθεί ερωτικά με κάποιον, να πάρει φροντίδα, στοργή, κατανόηση, τρέφει ελπίδες, όνειρα και φαντασιώνεται τη ζωή μαζί του. Όμως όταν όλα αυτά δεν συμβούν έτσι όπως τα είχε φανταστεί, τότε έρχεται η απώλεια, η συναισθηματική διάλυση, η μοναξιά, η εγκατάλειψη και άλλα τέτοια επώδυνα συναισθήματα. Χρειάζεται μόνο κάποια δευτερόλεπτα να ερωτευτεί κανείς και μέρες, μήνες για να ξεχάσει το πρόσωπο που ήταν μαζί. Το κλάμα επιτρέπει στον καθένα από εμάς να απελευθερώσει το ψυχικό φορτίο και τον πόνο που έχουμε μέσα μας, και ανακουφιζόμαστε παροδικα από τον πόνο, λειτουργεί λυτρωτικα.
Η απόρριψη σε όποια ηλικία και να βρίσκεται κάνεις, είναι κάτι που πονάει, η αγάπη σαν ορισμός στις ερωτικές σχέσεις καθώς και η ίδια η σχέση είναι απρόβλεπτη δε μπορεί κανείς στο εκατό τοις εκατό να προκαθορίσει την έκβαση της, όταν κάνεις αγαπά και απορρίπτεται είναι πληγή στην ψυχή που ματώνει και θέλει καιρό για να “επουλωθεί” το τραύμα.
Εάν αυτό το διάστημα έχεις βιώσει κάτι τέτοιο, κλάψε είναι εντάξει για σένα να αντιδράς έτσι, μην μπεις στη διαδικασία να στείλεις μηνύματα με ατελείωτα κείμενα, γιατί εάν δεν πάρεις απάντηση θα μείνουν ερωτήματα δικά σου κενά και θα πονέσεις και θα θυμώσεις κι άλλο.
Εάν μπορούσα να δώσω μια συμβουλή θα ήταν η εξής :Αυτή την περίοδο κάνε πράγματα για σένα που ίσως αρχίζουν και βοηθούν τον ψυχικό τραύμα της απώλειας, μην σκέφτεσαι γιατί να συμβεί σε μένα, κάθε κεφάλαιο κλείνει και κάτι άλλο θα ξεκινήσει, σκέψου από όλο αυτό κάτι θα πήρες είτε καλό είτε αρνητικό και προσπάθησε όλα αυτά να τα αξιοποίησεις μελλοντικά με γνώμονα το καλύτερο για εσένα και για τη σχέση σου.
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.