09 Απρ
Social Media, Συμπεριφορά

Social media και αποξένωση

Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της καθημερινότητας μας.

Είναι όμως άραγε αυτή η νέα τάση ή νέα συνθήκη ζωής λειτουργική; Κάποιες απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα μπορεί να παρεκκλίνουν ,άλλες να είναι παρόμοιες. Πολλοί λοιπόν, ισχυρίζονται πως η τεχνολογία ήρθε για να βελτιώσει τη ποιότητα ζωής μας και να μας δώσει μεθόδους και τεχνικές που ήταν τα παλαιότερα χρόνια άγνωστες σε εμάς. Η τεχνολογία συμβάλει τόσο σε επιστήμες όσο και σε προσωπικό όφελος καθώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ευρέως διαδεδομένα ως social media, δίνουν τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με όλο το κόσμο που έχει δικτυωθεί σε αυτά. Τόσο οι οικονομικές μας συναλλαγές, όσο και οι διαπροσωπικές μας σχέσεις τείνουν να πραγματοποιούνται όλο και περισσότερο μέσα από ηλεκτρονικές πλατφόρμες και εφαρμογές που ο καθένας διαθέτει στο λάπτοπ αλλά και στο κινητό του τηλέφωνο.

Είναι όμως πράγματι παραγωγικό να αφιερώνουμε τόσο χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Εδώ λοιπόν έρχεται ο αντίλογος της πρώτης άποψης, όπου υπάρχει σαφώς η αποδοχή των πλεονεκτημάτων της τεχνολογίας αλλά αναδύεται και ο προβληματισμός. Πόσο επηρέασε η τεχνολογία τη κοινωνική μας ζωή; Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις μέσω social media επεκτείνεται και ακμάζουν αλλά τι γίνεται με τις διαπροσωπικές σχέσεις της καθημερινής μας ζωής; Σε αυτά τα ερωτήματα, οι απαντήσεις είναι πολλές φορές αποθαρρυντικές. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας φέρνουν «πλασματικά» όπως θα λέγαμε πιο κοντά σε αγαπημένα μας πρόσωπα που βρίσκονται μακριά ,πράγμα το οποίο μας ενισχύει και μας γεμίζει ελπίδα και προσδοκία. Σκεφτήκαμε όμως πως έχει διαμορφωθεί η σχέση μας με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν στο φυσικό μας περιβάλλον; Δυστυχώς η πολύωρη και έντονη ενασχόληση με τη μικρή οθόνη προκαλεί το φαινόμενο της αποξένωσης.

Μπορεί να μιλάμε με τις ώρες σε διαδικτυακές συνομιλίες με φίλους, συγγενείς, συντρόφους και άτομα που βρίσκονται μακρινές τοποθεσίες αλλά απομακρυνόμαστε από τα κοντινά μας άτομα. Η ενέργεια που δαπανάμε καθημερινώς είναι πολύτιμη και οφείλουμε να τη κατανέμουμε σωστά στις δραστηριότητες μας. Η ψυχική μας διάθεση εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων που μέσα σε αυτά είναι και οι κοινωνικές μας συναλλαγές. Η επαφή μέσα από μια οθόνη, η διαδικτυακή δηλαδή επαφή, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φυσική αλληλεπίδραση δύο ατόμων, τη συμμετοχή σε ομάδες, τη διένεξη συζητήσεων και το πνεύμα της συλλογικότητας. Όταν διαθέτουμε περισσότερο χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παραμελούμε ανθρώπους αλλά και ευκαιρίες που βρίσκονται μπροστά μας. Η καθημερινότητα ενός ανθρώπου βασίζεται στις επιλογές του όπως και κατ’ επέκταση ένα μεγάλο μέρος της ζωής του είναι επιλογές. Για αυτό και είναι πολύ σημαντικό, ειδικά τα νέα άτομα που διαθέτουν ακόμα περισσότερο χρόνο στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες να διαχωρίσουν τη πραγματική τους ζωή από τη ζωή που προβάλλεται μέσω των social media.

Φυσικά ,τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ένα μέσο όπου έχει βοηθήσει πολλούς ανθρώπους, επιχειρήσεις, κοινωνικές ομάδες να αναδειχθούν και κοινωνικά μηνύματα να βγουν στην επιφάνεια ώστε να ενισχύσουν τη προσπάθεια για κοινωνική ισότητα και αλληλεγγύη. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε τα όρια που θέτει ο καθένας από εμάς ώστε να μην φθάσουμε να μιλάμε για αποξένωση και μοναξιά και να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις τόσο μέσα από το διαδίκτυο όσο και στη καθημερινότητα μας. Είναι σημαντικό για τη ψυχική υγεία ενός ανθρώπου να διατηρεί τις κοινωνικές του επαφές και να συναναστρέφεται με ανθρώπους που βρίσκονται στο περιβάλλον του ώστε να δέχεται αλλά και να δίνει ερεθίσματα. Η αλληλεπίδραση αυτή αποτελεί το κλειδί στη προσωπική μας εξέλιξη, αφού μέσω της κοινωνικής συναλλαγής το άτομο μαθαίνει συμπεριφορές, αντιδράσεις, αποκτά κριτική ικανότητα και διαμορφώνει τις επιθυμίες του και τις προσδοκίες του για τον κόσμο.

The following two tabs change content below.

Στέλλα Σιμωνίδου

Ονομάζομαι Στέλλα Σιμωνίδου και είμαι απόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα πλαίσια του αντικειμένου μου, με απασχολεί ιδιαίτερα η φύση του ηλεκτρονικού εγκλήματος και η παροχή βοήθειας σε εφήβους και ενήλικους.