Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς social media;

Από την Χαρά Σώτα

Από τη στιγμή που έχουν εδραιωθεί στη ζωή μας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η σκέψη αυτή είναι δύσκολη και ίσως και κάποιους τους ταράζει. Ναι, πλέον είναι μέρος της καθημερινότητας να scrollάρουμε ασταμάτητα στις αρχικές μας χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να έχουμε το κινητό σαν προέκταση του χεριού μας, να γνωστοποιούμε στους άλλους ό,τι κάνουμε και ίσως παραπάνω από όσα θα έπρεπε. Έχεις κάτσει να αναρωτηθείς πώς θα ήταν η ζωή σου χωρίς όλα αυτά;

Κάποιος μπορεί να βιαστεί να δικαιολογήσει αυτή τη κατάσταση λέγοντας ότι ζούμε στην εποχή όπου η τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία και το διαδίκτυο μας παρέχει ένα σωρό υπηρεσίες και όλα έχουν γίνει πιο εύκολα… Και κάπου εδώ είναι το πρόβλημα. Μας τα έχουν μασήσει και μας τα έχουν δώσει στο πιάτο. Κανένας χώρος για πρωτοβουλία και δημιουργικότητα, κανένας χώρος για κριτική σκέψη. Και όχι δεν αναιρώ τη χρησιμότητα του ίντερνετ ούτε τα οφέλη της επικοινωνίας μέσω αυτού. Απλά επισημαίνω πόσα χάνεις προκειμένου να έχεις αυτή την ευκολία.

Η ζωή δεν είναι εύκολη από μόνη της και το κουκούλωμα των προβλημάτων δεν είναι λύση. Με την ίδια ευκολία που σου παρέχει κάποιος διαδικτυακή ψυχαγωγία μπορεί να μπει και στο σπίτι σου. Τίποτα δεν είναι ίδιο και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τι θέλω να πω με αυτό; Πολύ απλά, τα μέσα και ο τρόπος έχουν αναπτυχθεί και δεν είναι τα παραδοσιακά που ήξεραν οι πρόγονοί μας, η ιδέα όμως πίσω από αυτό, οι κινήσεις μας, οι συνήθειές μας παραμένουν ίδιες. Για παράδειγμα, για να επικοινωνήσεις με κάποιον από το εξωτερικό παλιά τα μέσα που θα είχες θα ήταν γράμμα ή τηλέφωνο, ενώ τώρα facebook, twitter, Instagram, skype, gmail κ.α. , η ουσία, όμως, της ανάγκης για επικοινωνία, είναι η ίδια.

The Odyssey Online

Η ανάγκες μας μεταλλάσσονται και αναπτύσσονται σύμφωνα πάντα με τα πρότυπα της εποχής και σαφώς κάποιος στην εποχή μας δε θα μπορούσε, τουλάχιστον όχι εύκολα, να απαρνηθεί τα πάντα και να ζήσει σαν πρωτόγονος. Από την άλλη, μήπως όμως το παρακάναμε με αυτή την ευκολία. Δεν βλέπεις πια μπροστά σου και πέρα από την οθόνη σου! Γίνεσαι μέρα με τη μέρα ένα μίζερο ανθρωπάκι που αφιερώνει όλη του τη ζωή στα likes των άλλων. Πόσο καιρό έχεις να κοιτάξεις τον ουρανό; Να απολαύσεις τη ζεστασιά του ήλιου στο πρόσωπό σου; Να περιπλανηθεί το βλέμμα σου; Όταν περπατάς στον δρόμο τι παρατηρείς; Ένα σωρό άνθρωποι με αυχενικά προβλήματα επειδή είναι όλη μέρα σκυφτοί μπροστά από μια οθόνη.

Θυμάσαι πώς μπορείς να απολαύσεις τις μικρές καθημερινές χαρές χωρίς να πρέπει να το postάρεις στα social media; Πας σε ένα πάρκο και βλέπεις ένα πολύ όμορφο λουλούδι και αντί η πρώτη σου σκέψη να είναι «τι όμορφη που είναι η φύση» ή να μυρίσεις το λουλούδι και να απολαύσεις για δύο λεπτά αυτό το μικρό θαύμα, τι κάνεις; Λες «αυτό είναι τέλειο για #picoftheday στο Instagram» και κάθεσαι και το κοιτάς μέσα από την κάμερα του κινητού σου, χωρίς πραγματικά να βλέπεις την αξία του. Πας για καφέ μια ηλιόλουστη μέρα και αντί να απολαύσεις τη ζεστασιά και τη παρέα σου κάνεις check in, γιατί αλίμονο αν δεν δείξεις ότι βγαίνεις και αλίμονο αν δεν εκμεταλλευτείς τον φωτισμό για 3.568 φωτογραφίες και να μπεις και στο μάτι της τάδε που νομίζει ότι είναι πιο έτσι από σένα… Δυστυχώς αυτοί είμαστε!

Ξεχάσαμε να ζούμε τη στιγμή, ξεχάσαμε να εκτιμούμε, ξεχάσαμε να επικοινωνούμε με τον διπλανό μας, ξεχάσαμε να χαιρόμαστε για όσα συμβαίνουν ή ακόμα και να λυπούμαστε, γιατί φοράμε τη μάσκα και βγάζουμε τον καλύτερο μας εαυτό, ώστε να προσποιηθούμε ότι περνάμε τέλεια. Στα social media όλοι έχουμε τέλειες ζωές, με φίλους, με εξόδους, με τα λούσα μας, τις διακοπές μας και όλοι είμαστε δυστυχισμένοι. Φυσικά και αυτό δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να γενικεύσεις γιατί ακόμα υπάρχουν κάποιοι που ζουν διαφορετικά και δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να βάλουμε όλες τις καταστάσεις στο ίδιο τσουβάλι. Σκεφτείτε όμως, όλες τις ψυχολογικές αλλαγές που έχουμε βιώσει από τη κακή χρήση που κάνουμε στο διαδίκτυο. Και παλιά υπήρχαν προβλήματα, και έγνοιες και στενοχώριες και αναποδιές αλλά δεν υπήρχαν τόσα κρούσματα κατάθλιψης, αυτοκτονιών, αγχώδους διαταραχής και αυτό γιατί οι άνθρωποι ζούσαν τη ζωή με όποιο κόστος και την απολάμβαναν. Δεν κρύβονταν πίσω από ένα χαρούμενο post.

Webstagram One

Προφανώς και δεν κάνουμε σε κανέναν κήρυγμα για το πώς θα ζήσει και πώς θα προβάλει τη ζωή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θέλουμε μόνο να αφυπνίσουμε τη κριτική σκέψη. Φυσικά και το ίντερνετ έχει μια πολύ θετική πλευρά όλα όμως εξαρτώνται από τη χρήση που κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Όλα είναι στα χέρια μας και για όλα έχουμε επιλογή, όμως δε πρέπει να ξεχνάμε τις συνέπειες. Τι αξίζει για σένα περισσότερο; Τι προτιμάς να χάσεις και τι να ζήσεις;