Η χρήση κοινωνικών δικτύων είναι ευρεία στις μέρες μας, καθώς έχουν γίνει πολύ διαδεδομένα και εξυπηρετούν τη ζωή μας με διάφορους τρόπους. Πιο συγκεκριμένα, πολλές συντροφικές σχέσεις μπορούν να συναφθούν μέσω αυτών και εξαιτίας αυτών. Ας αναρωτηθούμε πόσα ζευγάρια γνωρίζουμε που αφορμή για να έρθουν πιο κοντά στάθηκε η γνωριμία τους μέσω κάποιας διαδικτυακής εφαρμογής. Πέραν όμως του μεγάλου θετικού αντίκτυπου που έχουν στον ερωτικό τομέα των ανθρώπων, μπορεί να γίνει “μπελάς” για πολλά ζευγάρια και αιτία για αρκετά προβλήματα. Το μεγαλύτερο ζήτημα που απασχολεί την ερωτική ζωή των ανθρώπων είναι η απιστία. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: τα social media κάνουν την απιστία πιο εύκολο να διαπραχθεί; Και αν ναι γιατί;
Ο πρώτος και προφανέστερος λόγος είναι ότι η ανταλλαγή μηνυμάτων είναι πλέον ιδιαίτερα εύκολη και για αυτό η επικοινωνία διεξάγεται χωρίς κανένα εμπόδιο. Τα smartphones έχουν γίνει ανάρπαστα, και ο καθένας μπορεί να συνομιλήσει με οποιονδήποτε επιθυμεί – κυριολεκτικά – μέσα σε δευτερόλεπτα, αρκεί να έχει μια απλή σύνδεση στο διαδίκτυο και ένα προφίλ στα κοινωνικά δίκτυα.
Το ζήτημα της ιδιωτικότητας είναι ένα ακόμη “λιθαράκι” στο να απιστήσει κάποιος. Ως επί το πλείστον, οι επικοινωνίες των ανθρώπων γίνονται σε ιδιωτικό πλαίσιο και πρόσβαση σε αυτές έχουν μόνο αυτοί που συμμετέχουν στη συνομιλία (συνήθως). Ειδικότερα, ο κάτοχος του κινητού τηλεφώνου μπορεί εύκολα να αποκρύψει “ύποπτες” συνομιλίες από τον σύντροφό του, είτε διαγράφοντάς τες, είτε χρησιμοποιώντας κρυφά chats.
Ακόμη κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, ο καθένας μας έχει πάρα πολλές επιλογές. Και με τον όρο “επιλογές”, εννοούνται δυνητικές επιλογές συντρόφων, φίλων, κλπ. Καθημερινά κατακλυζόμαστε από την προβολή χιλιάδων ανθρώπων που είτε τους γνωρίζουμε είτε όχι. Επίσης, είτε είναι επιλογή μας να τους βλέπουμε είτε όχι. Για παράδειγμα στο Instagram, μέσα από την “αναζήτηση” μπορούν να προβληθούν άτομα στην οθόνη μας που δεν έχουμε επιλέξει να ακολουθούμε. Ουσιαστικά, είναι στα “χέρια” μας μια πληθώρα κόσμου. Ο “πειρασμός” για μια ερωτική σχέση θα έλεγε κανείς ότι είναι υπαρκτός – ορισμένοι μάλιστα θα έλεγαν ότι είναι αρκετός.
Τελειώνοντας, ο σημαντικότερος παράγοντας που ενδέχεται να οδηγήσει κάποιον στο να απιστήσει είναι το ότι μπορεί να δει την απάτη σαν μια “εύκολη λύση” των προβλημάτων που ήδη υπάρχουν στη σχέση του. Καταφεύγει στην αποστολή μηνυμάτων, φωτογραφιών ακόμα και στον σχεδιασμό ραντεβού με τον συνομιλητή του, για να “ξεδώσει”. Η απιστία σε αυτή την περίπτωση δεν λειτουργεί μόνο σαν μια προσωρινή λύση στα ζητήματα που έχουν προκύψει, αλλά ο χρήστης έτσι παίρνει επιβεβαίωση και αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του. Υπό μια πιο “υγιή συνθήκη” θα έπρεπε να είναι ο σύντροφός του πηγή επιβεβαίωσης και αύξησης γοήτρου και όχι κάποιο τρίτο άτομο.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η απιστία μέσω κοινωνικών εφαρμογών μπορεί να γίνει ένα ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο – αν δεν είναι ήδη. Οι λόγοι είναι αρκετοί, οι επιλογές που έχει ο κάθε άνθρωπος είναι πολλές στη σημερινή εποχή με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την προβολή της ζωής μας σε αυτή. Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό είναι να είμαστε έντιμοι σε οποιαδήποτε σχέση μας, είτε φιλική είτε ερωτική. Το ότι μπαίνουμε στη διαδικασία να απατήσουμε τον σύντροφό μας κάτι σημαίνει και για εμάς τους ίδιους και για τη σχέση μας. Είναι πιο σώφρον, αν δεν νιώθουμε ικανοποιημένοι και πλήρεις από αυτή, να διευθετήσουμε πιο σωστά το ζήτημα, είτε με το να αναδιαμορφώσουμε τη σχέση μας, είτε με το να χωρίσουμε από αυτή.
Ονομάζομαι Ειρήνη – Παναγιώτα Ραμαντάνη και είμαι τελειόφοιτη φοιτήτρια ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αυτό το διάστημα πραγματοποιώ την πρακτική μου άσκηση στο Διεθνές Ινστιτούτο Κυβερνοασφάλειας (CSI Institute). Παράλληλα είμαι εθελόντρια αρθρογράφος στο psychoedu.gr καθώς με ενδιαφέρουν θέματα ψυχοπαθολογίας. Επιπλέον έχω συμμετάσχει σε ορισμένα σεμινάρια της Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ.