Πρόσφατα, το εθνικό καθεστώς υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε ότι θα προσφέρει θεραπεία σε παιδιά που είναι σοβαρά εθισμένα σε ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αφοσιωμένοι επαγγελματίες είναι τώρα σε θέση να δεχτούν παραπομπές για νέους ηλικίας 13 έως 25 που αγωνίζονται με τον εθισμό σε βιντεοπαιχνίδια. Τα νέα αυτά έρχονται μετά την ανακοίνωση του ίδιου οργανισμού, τον Ιούνιο του 2019, ότι τα παιδιά με εθισμό στον τζόγο θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε επαγγελματική θεραπεία μέσω μιας αποκλειστικής κλινικής τυχερών παιχνιδιών. Η νέα υπηρεσία για παιδιά που είναι εθισμένοι στα τυχερά παιχνίδια είναι μέρος του Κέντρου για τις διαταραχές του Διαδικτύου και του τζόγου. Ο διευθυντής του εθνικού οργανισμού υγείας, Σάιμον Στίβενς, δήλωσε: «οι ανάγκες σε θέματα υγείας αλλάζουν συνεχώς και γι’ αυτό το θέμα ο οργανισμός μας δεν πρέπει ποτέ να μείνει ακίνητος – αυτή η νέα υπηρεσία αποτελεί απάντηση σε ένα αναδυόμενο πρόβλημα, μέρος των αυξανόμενων πιέσεων που εκτίθενται τα παιδιά και οι νέοι σε αυτές τις ημέρες.»
Το 2018, μια έρευνα διαπίστωσε ότι οι μισοί γονείς φοβόντουσαν ότι τα παιδιά τους εθίστηκαν σε παιχνίδια υπολογιστών. Η έρευνα, που έγινε από τους Internet Matters, βρήκε πως μαμάδες και μπαμπάδες είπαν ότι είναι δύσκολο να κάνουν τα παιδιά τους -κυρίως, τα αγόρια- να σταματήσουν να παίζουν παιχνίδια πριν από το κρεβάτι ή κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια αναγνωρίζεται ως κατάσταση ψυχικής υγείας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Στη διεθνή κατάταξη των ασθενειών (11η έκδοση), ο οργανισμός περιλάμβανε «διαταραχή τυχερών παιχνιδιών» στην κατηγορία «διαταραχές λόγω εθιστικής συμπεριφοράς». Με παιχνίδια όπως το Fortnite και το Minecraft να μεγαλώνουν σε δημοτικότητα μεταξύ των εφήβων, πώς μπορούν οι γονείς να γνωρίζουν αν το παιχνίδι του παιδιού τους έχει γίνει ένα πρόβλημα;
Τι είναι η διαταραχή ηλεκτρονικών παιχνιδιών;
Ο Π.Ο.Υ περιγράφει την κατάσταση ως ένα μοτίβο διαρκούς ή επαναλαμβανόμενης συμπεριφοράς ηλεκτρονικών παιχνιδιών («ψηφιακό παιχνίδι» ή «βίντεο-gaming»). Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ, ένα άτομο που έχει διαταραχή ηλεκτρονικών παιχνιδιών θα έχει δυσκολία στον έλεγχο του gaming, δηλαδή θα δίνει μεγαλύτερη προτεραιότητα στα παιχνίδια, με τρόπο ώστε να υπερισχύουν έναντι άλλων καθημερινών δραστηριοτήτων. Θα συνεχίσει επίσης να αφιερώνει χρόνο για να παίξει «παρά την εμφάνιση αρνητικών συνεπειών» – όπως η χαμηλότερη επίδοση στα μαθήματα ή στις φιλίες. «Για να διαγνωστεί η διαταραχή των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, το μοτίβο συμπεριφοράς πρέπει να είναι επαρκούς σοβαρότητας ώστε να έχει ως αποτέλεσμα σημαντική μείωση σε προσωπικούς, οικογενειακούς, κοινωνικούς, εκπαιδευτικούς, επαγγελματικούς ή άλλους σημαντικούς τομείς λειτουργίας και θα ήταν συνήθως εμφανής για τουλάχιστον 12 μήνες.» Βέβαια, η απαιτούμενη διάρκεια μπορεί να συντομευθεί εάν πληρούνται όλες οι διαγνωστικές απαιτήσεις και τα συμπτώματα είναι σοβαρά. Τα κέντρα Τοξικομανίας και θεραπείας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKAT) έχουν δει αύξηση 300% στο ποσό περιστατικών όπου ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια αποτελεί μέρος του λόγου του ενήλικα για θεραπεία από το 2014.
Πώς μπορείς να καταλάβεις αν το παιδί σου είναι εθισμένο;
Ένας έφηβος που αναπτύσσει ενδιαφέρον για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν είναι αιτία ανησυχίας, καθώς οι μελέτες υποδεικνύουν ότι η διαταραχή του online παιχνιδιού επηρεάζει μόνο ένα μικρό ποσοστό των ατόμων που ασχολούνται με ψηφιακής δραστηριότητες ή δραστηριότητες βιντεοπαιχνιδιού. Αλλά οι γονείς θα πρέπει να είναι σε θέση να καταλάβουν και να προλάβουν σημάδια που δείχνουν ότι το παιχνίδι γίνεται για το παιδί πλέον εθισμός.
«Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορεί να είναι μια πολύ θετική εμπειρία, αλλά όπως τα περισσότερα πράγματα όταν πρόκειται για τον διαδικτυακό κόσμο είναι θέμα αναλογίας», εξηγεί η πρέσβης του Διαδικτύου και ψυχολόγος Δρ. Λίντα Παπαδοπούλου. «Το πρόβλημα προκύπτει όταν τα παιδιά και οι έφηβοι αρχίζουν να παραμελούν άλλες περιοχές της ζωής τους για να παίξουν διαδικτυακά παιχνίδια, ή όταν ο μόνος τρόπος για να χαλαρώσουν είναι παίζοντας παιχνίδια – καθώς με την πάροδο του χρόνου ένα παιδί μπορεί να αρχίσει να στρέφεται σε βιντεοπαιχνίδια ως τρόπος αντιμετώπισης των προβλημάτων της ζωής».
Η Δρ. Παπαδοπούλου λέει ότι το παιδί σας εξαρτάται από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια αν:
- Μιλούν για το παιχνίδι τους ασταμάτητα, παίζουν για ώρες και παίρνουν αμυντική ή ακόμη και θυμωμένη – επιθετική στάση όταν τους λένε να σταματήσουν.
- Οι καθημερινές τους ανάγκες όπως το φαγητό και ο ύπνος διαταράσσονται. Φυσικά συμπτώματα μπορεί να προκύψουν ακόμη και από τη δαπάνη πάρα πολύ χρόνο στο διαδίκτυο, όπως ξηρά ή κόκκινα μάτια, πόνος στα δάχτυλα, πίσω ή λαιμό ή παράπονα από πονοκεφάλους.
- Φαίνονται απασχολημένοι, καταθλιπτικοί ή μοναχικοί, καθώς μερικά παιχνίδια μπορούν να τους απομονώσουν.
Εάν αμφισβητείτε το γεγονός ότι ο έφηβος σας ξοδεύει ώρες στο τέλος παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, είναι πιθανό να ικανοποιηθείτε με την απάντηση: «αλλά όλοι οι άλλοι το κάνουν». Ο Δρ. Ρίτσαρντ Γκράνθαμ, προτείνει επίσης να μιλήσετε με άλλους γονείς για να εκτιμήσετε αν το επίπεδο χρήσης του παιδιού σας είναι ασυνήθιστο. «Θέλετε να κοιτάτε τους φίλους και τους συμμαθητές του παιδιού σας και να βλέπετε αν κάνουν κάτι παρόμοιο», συμβουλεύει. «Ένα από τα πράγματα που μπορούν να σηματοδοτούν κάποιον που έχει την τάση για εθισμό, είναι ότι θα συνεχίσει όταν οι φίλοι ή οι συμμαθητές του έχουν σταματήσει και είναι πιθανότερο να παίζει με ανθρώπους που δεν γνωρίζει.»
Τι πρέπει να κάνετε αν πιστεύετε ότι το παιδί σας έχει εθιστεί στα ηλεκτρονικά παιχνίδια;
Αν παρατηρήσατε ότι το παιδί σας αναπτύσσει τα σημεία που αναφέρθηκαν παραπάνω, ο Δρ Ντουράνι, ψυχίατρος της ομάδας UKAT συμβουλεύει να λάβετε βοήθεια αμέσως. «Η έγκαιρη παρέμβαση στα παιδιά θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια υγιή, εποπτευόμενη χρήση των διαδικτυακών παιχνιδιών στο μέλλον, εάν το θέμα αντιμετωπιστεί νωρίτερα και όχι αργότερα», αναφέρει. Αλλά ο Δρ Γκράχαμ παραδέχεται ότι να γνωρίζετε που να στραφείτε για βοήθεια μπορεί να είναι δύσκολο. «Το εθνικό νοσοκομείο δυσκολεύεται να αναγνωρίσει ότι ο εθισμός σε ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι ένας τομέας που μπορεί να επηρεάσει την υγεία και την ευημερία κάποιου», αναφέρει. «Έτσι, πρώτα απ’ όλα, μιλήστε με άλλους γονείς, για να πάρετε αυτή τη γνώση για το τι κάνουν όλοι οι άλλοι, και ίσως το σχολείο του παιδιού σας μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει.» Για να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια, ξεκινήστε με τον προσωπικά σας ιατρό και ρωτήστε αν μπορείτε να αναφερθείτε σε έναν ειδικό. «Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι υπηρεσίες θα αυξηθούν στο εθνικό νοσοκομείο», προσθέτει ο Δρ Γκράχαμ. «Αλλά οι εξειδικευμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν βοήθεια. Ο εθισμός είναι πάντα σύνθετος και μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό εκτός από το γεγονός ότι αυτά τα παιχνίδια είναι ικανοποιητικά για τα παιδία.»
Μπορείτε να αποτρέψετε την διαταραχή τυχερών παιχνιδιών;
Οι Internet Matters προσφέρουν τις ακόλουθες συμβουλές για να ελέγξετε το ενδιαφέρον ενός παιδιού για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια πριν να γίνει πρόβλημα:
* Βάλτε παραμέτρους όταν πρόκειται για το πόσο καιρό τους επιτρέπεται να παίξουν. Μην επιτρέπετε στα παιδιά να έχουν τεχνολογία στα δωμάτιά τους, αφού σβήσουν τα φώτα.
* Βεβαιωθείτε ότι έχουν εναλλακτικές δραστηριότητες είτε είναι αθλήματα ή λέσχες που τους βοηθούν να αλληλοεπιδρούν με άλλους.
* Αν εξακολουθείτε να έχετε ανησυχίες, τότε ζητήστε τη βοήθεια ενός επαγγελματία συμβούλου.
Πηγή: HuffingtonPost
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.