Ψυχική υγεία

Παιδοφιλία ή Παιδεραστία; Ποια είναι η διαφορά;

Aπό την Εβίτα Σπυριδάκου,

Η παιδεραστία ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα εγκληματικό φαινόμενο που εγείρει τις πιο ακραίες αντιδράσεις. Μόνο στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης το κύριο και πιο δυνατό συναίσθημα που δημιουργείται είναι οργή για αυτόν που ασελγεί σε ένα παιδί θέλοντας να ικανοποιήσει τις αρρωστημένες σεξουαλικές του ανάγκες. Το συγκεκριμένο θέμα είναι πολύ δύσκολο να το προσεγγίσει κάποιος απόλυτα αντικειμενικά και λογικά. Αυτό συμβαίνει όχι τόσο λόγω της φύσεως του συγκεκριμένου εγκλήματος, αλλά κυρίως λόγω του θύματος που επιλέγεται. Τα παιδιά αποτελούν μια πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα να προστατέψουν τον εαυτό τους εάν βρεθούν σε μια επικίνδυνη κατάσταση, και επειδή η αθωότητά τους τα καθιστά πιο εύκολους στόχους.

Πολλοί έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν τα αίτια της παιδεραστίας. Η ανάλυση, ωστόσο ενός τέτοιου θέματος χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Σε πρώτο στάδιο για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να ορίσουμε την παιδεραστία. Πολλές φορές φορές η παιδεραστία συνδέεται με την παιδοφιλία, κάτι το οποίο είναι λάθος. Παιδόφιλος είναι αυτός ο οποίος έχει σεξουαλικές φαντασιώσεις με παιδιά και έλκεται από αυτά, αλλά δεν προχωράει στην πράξη. Παιδεραστής είναι αυτός που θα προχωρήσει στην σεξουαλική πράξη με ένα παιδί.

Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος να εκδηλώσει τέτοια συμπεριφορά ποικίλλουν. Μία προσέγγιση που έχει συζητηθεί αρκετά είναι η βιολογική. Σύμφωνα με τη βιολογική προσέγγιση το γεγονός της παιδεραστίας αποδίδεται σε βιολογικούς παράγοντες. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι κάποιες ορμόνες όπως η τεστοστερόνη βρίσκονται σε πιο ανεβασμένα επίπεδα στους παιδεραστές από ότι στον υπόλοιπο πληθυσμό. Ωστόσο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι όποιος έχει ανεβασμένα επίπεδα τεστοστερόνης θα εκδηλώσει αυτόματα τέτοιες τάσεις, γι’ αυτό και η βιολογική προσέγγιση δεν είναι αρκετή για να εξηγήσει πλήρως την παιδεραστία.

Ένας ακόμα λόγος στον οποίο μπορεί να οφείλεται αυτή η συμπεριφορά είναι η προηγούμενη θυματοποίηση του δράστη. Σε πολλές περιπτώσεις ο δράστης έχει υποστεί κάποια μορφή κακοποίησης. Έτσι και στην περίπτωση της παιδεραστίας ενδέχεται το άτομο να έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση στο παρελθόν και λόγω του ότι δεν έχει λάβει την απαραίτητη βοήθεια προκειμένου να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει αυτή την εμπειρία, εκδηλώνει αυτή την τάση στην μετέπειτα ζωή του.

Επιπλέον, πολλοί αναρωτιούνται εάν τα ρούχα ενός παιδιού μπορεί να ενισχύσουν την επιθυμία του παιδεραστή να τους επιτεθεί. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν ισχύει. Τα ρούχα ενός παιδιού δεν παίζουν κανένα ρόλο σε αυτό. Ο παιδεραστής δεν ενδιαφέρεται για το τι μπορεί να φοράει ένα παιδί.

Σε κάθε περίπτωση το θέμα της παιδεραστίας είναι ένα θέμα αρκετά σύνθετο με αρκετά σημεία που τείνουν να παρερμηνεύονται και χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση. Από τη μία είναι λογικό να υπάρχουν έντονες αντιδράσεις πάνω σε αυτό το ζήτημα, αλλά από την άλλη οφείλουμε να σκεφτούμε πως εάν δεν υπάρξει η κατάλληλη μέριμνα αυτή τη συμπεριφορά ενισχύεται αντί να την καταστέλλεται.