Οι περισσότερες μητέρες διακατέχονται από συναισθήματα άγχους, εάν είσαι μία από αυτές διάβασε το παρακάτω κείμενo

Από την Πόλυ Κεφάλα,

Η γέννηση μιας ζωής το μόνο που προσφέρει είναι χαρά, ευτυχία, αγάπη, συγκίνηση, ενθουσιασμό και την αίσθηση της πρωτόγνωρης εμπειρίας για μαμάδες που κυοφορούν πρώτη φορά. Ο δεσμός και το δέσιμο που καλλιεργείται μεταξύ μητέρας και βρέφους είναι από τους πιο ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που μας ακολουθούν ψυχοκοινωνικά σε όλη την πορεία της ζωής μας, καθότι υπάρχουν αμέτρητες έρευνες που μιλούν για ασφαλή δεσμό προσκόλλησης μητέρας-βρέφους. Ωστόσο και ο ρόλος του πατέρα είναι πολύ σημαντικός, αλλά σε αυτή τη δυαδική σχέση ο πατέρας εισέρχεται σταδιακά αφού το βρέφος έχει προσκολληθεί και εξαρτηθεί από το πρόσωπο που το είχε 9 μήνες στο σώμα της. Ως μητέρα λοιπόν και εγώ μπορώ να ενστερνιστώ το άγχος που έχετε πολλές μαμάδες  παράλληλα με τα όμορφα συναισθήματα της κύησης και της γέννησης ενός βρέφους.

Από την στιγμή που μαθαίνει μια γυναίκα ότι είναι έγκυος γεννιούνται και συναισθήματα άγχους, ότι πρέπει να είναι προσεχτική, να κάνει όλο τον απαραίτητο γυναικολογικό και αιματολογικό έλεγχο συχνά, να προσέχει πως θα κάτσει να μην κάνει απότομη κίνηση, γενικώς να είναι σε επαγρύπνηση. Στην πορεία της γέννησης του βρέφους, παράλληλα με τα όμορφα συναισθήματα πάλι κατακλύζεσαι ως μητέρα από άγχος, εάν το θηλάζεις ή εάν το ταΐζεις σωστά με το ξένο γάλα, να προσέχεις πως κοιμάται, να μη σου φύγει από την αγκαλιά, γενικώς να είσαι δίπλα του συνεχώς, να μην σου κρυώσει, όλες αυτές οι σκέψεις και συναισθήματα πηγάζουν από την υπερβολική σου αγάπη και το αίσθημα της ευθύνης για μια ζωή που έχεις φέρει στον κόσμο και θα σε ακολουθούν μέχρι την ενηλικίωση του παιδιού σου.

Μια ζωή, είναι ευθύνη καθώς εξαρτάται από εσένα και το σύζυγο/σύντροφο η ανατροφή του, οι βιολογικές του ανάγκες και η δομή της προσωπικότητάς του και φυσικά το κάθε αναπτυξιακό στάδιο απαιτεί και διαφορετικό χειρισμό.

Η ουσία της όλης αυτής κατάστασης είναι το άγχος να μην κάνει δυσλειτουργική τη ζωή σου και να μην σου προκαλεί άσχημες σκέψεις και ενοχικά συναισθήματα ότι κάτι δεν κάνεις καλά. Είναι απολύτως φυσιολογικό με την ανατροφή των παιδιών να παραμερίσεις για λίγο κάποιες άλλες ασχολίες και δραστηριότητες που είχες, επίσης πολύ σημαντικό είναι ότι θα υπάρχουν φάσεις που θα υπάρχουν ξεσπάσματα από το βρέφος ή το παιδί, κρίσεις αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτή η μεμονωμένη στιγμή θα καθορίσει το ρόλο σου ως μητέρα ή ως σύζυγο, διακυμάνσεις πάντα θα υπάρχουν στην πορεία της ζωής μας, σημασία έχει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε και να επιλύουμε το καθετί χωρίς να επικρίνουμε τον εαυτό μας και πολύ περισσότερο το ρόλο μας ως μητέρα.

Κάθε φορά που βιώνεις ενοχικά συναισθήματα και συναισθήματα άγχους προσπάθησε να εξετάσεις αν η σκέψη σου που σε οδήγησε στα άσχημα συναισθήματα ισχύει, και αξιολόγησε την πορεία σου με μία λίστα με τα υπέρ και τα κατά και δες τελικά τι ισχύει και γιατί κατακλύζεσαι από άσχημα συναισθήματα, αφού ο ρόλος σου ως μητέρα και ως σύζυγος, είναι δύο ρόλοι απαιτητικοί. Εάν παρόλα αυτά δεν μπορείς να διαχειριστείς τα άσχημα συναισθήματα ζήτα τη βοήθεια ενός ειδικού ψυχικής υγείας, όταν είσαι εσύ καλά ψυχολογικά θα μπορείς να διαχειριστείς καλύτερα ενδοοικογενειακές καθημερινές καταστάσεις ρουτίνας, μην αγνοείς αυτό που νιώθεις.

Αντέδρασε για την ψυχή σου όπως αντιδράς όταν κοπείς σε κάποιο σημείο στο σώμα σου, το ίδιο ματώνει και η ψυχή και χρειάζεται φροντίδα από ειδικούς.