Το 2009, σε μια πόλη της Ολλανδίας, ένα κορίτσι 12 ετών έπεσε θύμα του φαινομένου “loverboy”. Δράστης ήταν ένας ενήλικος σπουδαστής μιας τεχνικής σχολής, που βρισκόταν λίγα μέτρα από το σχολείο του θύματος. Ενώ, σύμφωνα με την ίδια, ήταν μη ελκυστικός και κάπως άγαρμπος, όλοι οι υπόλοιποι, μαθητές και φοιτητές, φαίνεται πως επιζητούσαν την προσοχή του. Όμως, αυτός φαίνεται πως έδινε μεγαλύτερη προσοχή στη 12χρονη Maria (η επιζήσασα), κάτι που την έκανε να νιώσει μοναδική.
Γοητευμένη από το λόγο του και συνομιλώντας μαζί του για καιρό, ο δράστης την προσκαλεί στο σπίτι του, όπου την εξανάγκασε σε χρήση ναρκωτικών ουσιών και σε ερωτικές πράξεις, καθώς “όλα τα κορίτσια πρέπει να μάθουν να το κάνουν”. Το θύμα ενθουσιάστηκε με την προσοχή που της επέδειξε ο Manou (ο δράστης) διότι ένιωθε πως δεν ταίριαζε πραγματικά στη μικρή πόλη που μεγάλωνε. Δε γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, ο οποίος καταγόταν από το Σουρινάμ. Επομένως, η συναισθηματική της κατάσταση ήταν ιδιαιτέρως εύθραυστη, κάτι που εκμεταλλεύτηκε πλήρως ο δράστης.
Μέρες αργότερα, και αφού η σχέση μεταξύ των δύο εξελισσόταν, ο Manou οδήγησε το θύμα σε ένα διαμέρισμα, όπου στο σαλόνι τους περίμεναν δυο άγνωστοι άνδρες. Τότε, αναφέρει στο θύμα ότι θα πρέπει να συνευρεθεί σεξουαλικά και με τους δυο αγνώστους, ενώ, όταν αυτή αρνήθηκε, τη χτύπησε, για να τη “συνεφέρει”. Μετά την κακοποίησή της, η Maria γύρισε στο σπίτι, χωρίς να πει τίποτα στη μητέρα της. Ο Manou εξουσίαζε ολοκληρωτικά τη Maria, καθώς της είχε υποσχεθεί ωραία ρούχα και την πήγαινε συχνά στο αγαπημένο της εστιατόριο. Μάλιστα, όπως η ίδια δήλωσε, κάτι τέτοιο της φαινόταν φυσιολογικό.
Ο Manou αποτελεί μια περίπτωση του φαινομένου “Loverboy” ή “Romeo Pimp”. Οι δράστες των εν λόγω εγκλημάτων αναζητούν διαδικτυακά κορίτσια ή αγόρια, ακόμα και μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες, σε ευάλωτη κατάσταση (ψυχολογική, συναισθηματική κτλ.) και προσπαθούν, μέσω της χειραγώγησης, να εκμεταλλευτούν σεξουαλικά ή αλλιώς τα θύματα. Ειδικότερα, υπόσχονται “πραγματική αγάπη”, ακριβά ρούχα και γενικώς μια καλύτερη ζωή, δίνοντας έτσι στα υποψήφια θύματα αυτό που τους λείπει. Έτσι, παρασύρονται σε ένα διαρκή κύκλο κακοποίησης, μακριά από την οικογένεια και το εγγύς περιβάλλον τους, εξαρτώμενα πλήρως από το “Loverboy”, συναισθηματικά και οικονομικά. Δυστυχώς, η λύτρωση του θύματος έρχεται τις περισσότερες φορές από κάποια απροσεξία του δράστη, όπως το να ξεχάσει να κλειδώσει την πόρτα του σπιτιού στο οποίο κρατείται το θύμα.
Η χρήση του διαδικτύου από εγκληματίες ολοένα και αυξάνεται, για το λόγο αυτό κρίνεται αναγκαία η προσοχή μας σχετικά με το τι δημοσιεύουμε και με ποιους ερχόμαστε σε επικοινωνία. Η εκπαίδευση όλων στη χρήση του διαδικτύου και των κινδύνων που υπάρχουν κρίνεται επιβεβλημένη, ενώ ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις μικρότερες ηλικίες, καθώς αποτελούν μια πολύ ευάλωτη και εύθραυστη κοινωνική ομάδα. Από τα πιο σημαντικά πράγματα, όμως, είναι η καλλιέργεια μιας σωστής και ουσιαστικής επικοινωνίας με τους σημαντικούς μας άλλους, καθώς αυτή δύναται να μας προστατέψει από δυσάρεστες καταστάσεις, όπως το trafficking.
Πηγές:
https://www.government.nl/topics/human-trafficking/romeo-pimps-loverboys
https://www.theguardian.com/world/2009/aug/18/loverboy-child-prostitution-netherlands
Ονομάζομαι Ραφαήλ Αδαμίδης και είμαι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, καθώς και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος της Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Είμαι εθελοντής αρθρογράφος στο Διεθνές Ινστιτούτο Κυβερνοασφάλειας (CSI Institute).