Κάνε το τραύμα σου παιχνίδι | Τα videogames ως μορφή θεραπείας

Να και κάτι που δεν περιμέναμε να ακούσουμε… Αν και συνδυασμένα, ως επί το πλείστον, με τις αρνητικές πλευρές της τεχνολογίας, τα βιντεοπαιχνίδια φαίνεται να έχουν και τη θετική τους όψη. Σκεπτόμενοι την απήχησή τους, ίσως χρειάζεται να αναζητήσουμε τι είναι αυτό το τόσο “μοναδικό” που υπάρχει στον κόσμο των gamers, που αρκετοί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε και να “αγαπήσουμε”.

Τι ξέρουμε ήδη;

Όπως, λοιπόν, έχει αναφερθεί και άλλες φορές, τα βιντεοπαιχνίδια συνεισφέρουν στην γνωστική λειτουργικότητα, αλλά και την ψυχική ευελιξία, βελτιώνοντας το αίσθημα ολοκλήρωσης, ευεξίας και ανταγωνισμού. Παράλληλα, η συναισθηματική εμπειρία του παιχνιδιού εξυπηρετεί στην ανάπτυξη της ικανότητας να σκεφτόμαστε “έξω από το κουτί” και να ελέγχουμε-καταλαβαίνουμε τα συναισθήματά μας, αλλά και των άλλων, βελτιώνοντας την συναισθηματική νοημοσύνη του ατόμου. Ταυτόχρονα, χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας και τη δημιουργία παιχνιδιών εικονικής πραγματικότητας, τα τελευταία φαίνεται να έχουν θετικό αντίκτυπο στον εγκέφαλο και στην αίσθηση του “βρίσκομαι εκεί”. Επομένως, με βάση αυτές τις ευεργετικές ιδιότητες των videogames, θα μπορούσαμε άραγε να δούμε πράγματι τα τελευταία ως ένα είδος “θεραπείας”;

Τα βιντεοπαιχνίδια ως άλλη μορφή θεραπείας του τραύματος

Η απάντηση έρχεται από έρευνες επί του θέματος και είναι θετική. Για παράδειγμα, η ενασχόληση με το πασίγνωστο παιχνίδι “Tetris”, έπειτα από ένα τραυματικό επεισόδιο, δύναται να μειώσει τις πιθανότητες αναδρομής στο αρνητικό συμβάν στο μέλλον, ενώ πιο διαδραστικά παιχνίδια με ιστορία και υπόθεση, προσφέρουν ένα προσωπικό και ασφαλές περιβάλλον για τον παίχτη, ο οποίος προσπαθεί να διαχειριστεί τα δύσκολα συναισθήματά του.

Την ίδια στιγμή, βιντεοπαιχνίδια που εξελίσσονται με βάση την ανακούφιση του πόνου, όπως το “GRIS“, το οποίο πραγματεύεται τα πέντε στάδια του πένθους, ή το “Hellblade: Senua’s Sacrifice“, στο οποίο γίνεται καθαρή αναφορά στην ψύχωση, βοηθούν τόσο στην ανάπτυξη στρατηγικών αντιμετώπισης, όσο και στην αποφυγή του στίγματος απέναντι στα θέματα ψυχικής υγείας. Φυσικά, υπάρχει μία τεράστια ποικιλία από συναφή παιχνίδια που φαίνεται να μπορούν να συνεισφέρουν στην ψυχική υγεία και στην αντιμετώπιση του τραύματος, προσφέροντας έναν εναλλακτικό τρόπο θεραπείας για το άτομο.

Διαφορετικά, η αντιμετώπιση του τραύματος και η ανάπτυξη στρατηγικών, δίνονται στο άτομο με έναν πιο δημιουργικό, διαδραστικό, αλλά και προσωπικό-ασφαλή τρόπο, αφού ο παίκτης γίνεται κομμάτι της περιπέτειας και το αντίστροφο, ανακαλύπτοντας στο τέλος τα δικά του συναισθήματα και τη δική του “λύτρωση”. Επομένως, ίσως τα videogames να μπορούν να σταθούν και βοηθητικά στην θεραπεία του ατόμου, όχι μόνο αρνητικά.

Άλλωστε “ναι” υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εκεί έξω να χαρούμε, αλλά υπάρχει και ένας άλλος ολόκληρος κόσμος μέσα σε ένα παιχνίδι, τον οποίο μπορούμε να ανακαλύψουμε και να δούμε, πιθανά, τις αλήθειες που φοβόμαστε να αντικρίσουμε στον πραγματικό κόσμο. Το θέμα είναι απλά να μην γίνει το παιχνίδι ο κόσμος μας! Ποιότητα και όχι ποσότητα…

Πηγή: radboudrecharge.nl