iPad σ΄αγαπώ, μαμά σε μισώ!

Το όμορφό μου παιδί είχε ασχημύνει από το κλάμα είχε γίνει κατακόκκινο στο πρόσωπο και χτυπιόταν στο πάτωμα..

Κάποιες μέρες πριν, έκανα το αδιανόητο. Άφησα το παιδί μου ολομόναχο και αβοήθητο, ή έτσι νόμιζε αυτό. Στην πραγματικότητα αυτό που έκανα ήταν να του πάρω το iPad! Και αυτό κατακλύστηκε από δάκρια και ωρυόταν “γιατί μου το έκανες αυτό μαμά!!“  Ενώ συνέχισε να μου φωνάζει ότι με μισεί, εγώ το αντιμετώπισα πολύ ψύχραιμα, τον πήρα αγκαλιά και προσπαθούσα να τον ηρεμήσω. Παρ’ όλα αυτά, είχα γίνει η χειρότερη μητέρα για το παιδί μου.

Είχε ανακαλύψει ένα καινούριο παιχνίδι που ονομάζεται Subway Surfers, ασχολούταν όλη την ώρα με αυτό και όταν του είπα ότι το δείπνο ήταν έτοιμο και επρόκειτο να καθίσουμε να φάμε με τον μπαμπά, έλεγε ότι θα έρθει σε λίγο.

Δεν ήρθε ποτέ, έτσι αναγκάστηκα να του το πάρω και αυτό φώναζε ότι δεν το άφησα να κάνει το καλύτερό του σκορ! Μετά απ’ όλα αυτά, κατάφερα να τον πάρω στο τραπέζι, όπου μετά τα τόσα δάκρια, έπεσε με τα μούτρα στο φαγητό, τη μόνη του σωτηρία. Μετά το φαγητό, μιλούσε μόνο στο μπαμπά του, κι έτσι εγώ τον άφησα να ασχοληθεί με αυτό λίγο πριν πέσει για ύπνο, τη μισή ώρα από αυτή που έκανα παλιά!

Το επόμενο, λοιπόν πρωινό, ήμασταν έτοιμοι για μία περιπέτεια. Γεμίσαμε μια τσάντα με λιχουδιές, πήρα μια καρέκλα θαλάσσης στον ώμο μου και του λέω φύγαμε! Εννοείται ότι η πρώτη ερώτηση ήταν αν μπορεί να πάρει το iPad μαζί κι εγώ αρνήθηκα κατηγορηματικά. Τον πήγα, λοιπόν, σε χώρο με άπλετο γρασίδι και δέντρα και του λέω «καιρός να παίξεις!» «Τι να παίξω, μαμά, μου λέει, εδώ δεν υπάρχει καν τηλεόραση!» Αυτό ήταν το θέμα. Κάθισα λοιπόν στην καρέκλα μου και το πείραμα μόλις ξεκινούσε.

Τα πρώτα λεπτά καθόταν στο έδαφος σε ένδειξη διαμαρτυρίας, κοιτάζοντας απλά στον ουρανό. Αλλά τότε συνέβη κάτι καταπληκτικό. Πήγε στους θάμνους και άρχισε να συλλέγει μικρά φύλλα. Κατόπιν άρχισε να ονομάζει τα φύλλα, δημιουργώντας το μικρό του πολιτισμό. Πήρε βράχους και τους έβαζε σε κύκλο. Ανακάλυψε τη μαγεία όλων των πραγμάτων που βρισκόταν στη φύση! Η φαντασία του πλέον, έτρεχε ελεύθερη και αυτό ήταν όμορφο να το βλέπεις! Ήξερε πλέον να διασκεδάζει χωρίς το iPad!

Άρχισα με τη σειρά μου κι εγώ να χρησιμοποιώ πολύ λιγότερο την τηλεόραση και το κινητό! Ξέρετε, εμείς οι γονείς είμαστε πρότυπα για τα παιδιά και αντιγράφουν τις συμπεριφορές μας! Περιορίστε, έστω και για λίγο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και θα διαπιστώσετε πως μέρα με τη μέρα όλα θα πάνε καλύτερα!

Πληροφορίες από Love What Matters