Συμπεριφορά, Ψυχική υγεία

Γλώσσα και πραγματικότητα πηγαίνουν χέρι χέρι

Aπό την Μάρη Γαργαλιάνου, 

Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ύστερα οι λέξεις γίνονται ο κόσμος μας. Θέλεις έναν κόσμο φωτεινό, θετικό και υγιή; Μπορείς να τον έχεις, μπορείς να τον ζήσεις. Θέλεις έναν κόσμο σκοτεινό, με κυβερνήτες φόβους, αμφιβολίες και ερωτηματικά; Στο χέρι σου είναι να τον ζήσεις και αυτόν. Αλήθεια, τι λέξεις τείνεις να χρησιμοποιείς στην καθημερινότητά σου; Ποια η σχέση σου με το «μην», το «πρέπει», το «θέλω» και το «θα»; Ξέρεις, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να πεις ένα πράγμα. Υπάρχει το «Θέλω να του στείλω μήνυμα να δω τι κάνει!» υπάρχει και το «Σκέφτομαι μην τυχόν του έστελνα ένα μήνυμα να δω τι κάνει, όμως…». Αλήθεια εσύ, ποιον τρόπο επιλέγεις;

Οι λέξεις έχουν δύναμη και η δύναμη αυτή είναι ικανή να διαλύσει έναν κόσμο και να τον χτίσει ξανά… «Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει» δε μας λέγαν στον σχολείο; Πολύ σοφά, πολύ σοφά… Μπορεί να μας τσακίσει η κριτική που μας ασκούμε καθημερινά για να γίνουμε «τέλειοι», το μαστίγιο που σηκώνουμε πάνω μας σε «πταίσματα» και «λάθη», ο τρόπος που μιλάμε για τον εαυτό μας στον εαυτό μας, αν συνηθίζουμε να του μιλάμε υποτιμητικά και φοβισμένα και κατ’ αντιστοιχία, τα αντίθετα.

«Δεν είμαι αρκετά καλός για να κάνω το Χ», «Δεν είμαι τόσο ικανός για να καταφέρω το Ψ», «Ποτέ δε μπορούσα να τα βγάλω πέρα με αυτό», ή «Ποτέ δε σκάμπαζα από το άλλο»… Όλα αυτά είναι πληγές και όσο τις ξύνουμε με σκέψεις και λέξεις, τόσο μας ματώνουν. Βάση τους, οι περιοριστικές μας πεποιθήσεις οι βαθιά αυτές ριζωμένες κυρίες που δε μας αφήνουν να αναπνεύσουμε και μας κάνουν να αναβάλλουμε, να κωλυσιεργούμε και εν τέλει πολλές φορές να μη ζούμε. Το καλό εδώ είναι πως αν εντοπίσετε αυτές τις φωνές – πεποιθήσεις – σκέψεις – λέξεις  μπορείτε και να τις αλλάξετε!

Θα μου πείτε πως «Είναι πολύ δύσκολο να το αλλάξω αυτό, συνήθισα στα χρόνια, έτσι έμαθα, έτσι ξέρω». Θα σας απαντήσω πως είναι δύσκολο ναι, να αλλάξεις συνήθειες ετών, ανέφικτο όμως όχι και στην τελική οι άνθρωποι δεν είναι για τα εύκολα, πόσο μάλλον οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν καλά και με υγιή τρόπο για το μέσα τους, τη ψυχή τους. Θέλει δουλειά… Ας αφήσουμε όμως τη θεωρία, γιατί σε αυτήν όλα ακούγονται απλά και ωραία και ας μιλήσουμε λίγο πρακτικά. Πόσες φορές σου λες «Μπράβο» και σε επιβραβεύεις; Πόσες φορές πηγαίνεις μπροστά από τον καθρέφτη και λες «Φτου σου κοπέλα μου, το κατάφερες κι αυτό, αξίζεις πολλά!»

Αύριο μια νέα μέρα ξημερώνει… Πως θα σου φαινόταν να ξεκινήσεις να παρατηρείς πως σου μιλάς; Πόσες φορές σε ρίχνεις και πόσες σε ψηλώνεις; Και τι σε οδηγεί να κάνεις το μεν, ή το δε; Ποιοι άνθρωποι υπάρχουν τριγύρω και πως αντιδρούν στις βαρύγδουπες δηλώσεις που σε αφορούν… Στο τέλος της ημέρας πόσες φορές σε ανέβασες τελικά και πόσες φορές σου είπες «Φίλε, δεν το ‘χεις, δεν το ‘χες ποτέ…» Όλα αυτά κατέγραψε τα. Η τεχνολογία μπορεί να γίνει εξαιρετικός σύμμαχος στο μοναδικό ταξίδι της αυτοβελτίωσης και της αυτγογνωσίας.

Ανοίγεις το σημειωματάριο, ή κάποιου τύπου ημερολόγιο και γράφεις, βάζεις υπενθύμιση στο κινητό σου κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα να σου βγάζει ειδοποίηση «Μπορώ!», ή «Πόσες φορές μου είπα σήμερα ότι είμαι ικανός;!». Στο τέλος της ημέρας θα γνωρίζεις πολλά περισσότερα για σένα, φτάνει μόνο να σε παρατηρείς, να σε καταγράφεις, να αναστοχάζεσαι. Και σε ότι αφορά την επόμενη; Πάμε ξανά! Και την παραεπόμενη; Πάμε πάλι! Όσο περνάνε οι μέρες θα σου μιλάς με περισσότερη αγάπη, ευσπλαχνία και ομορφιά. Θα δεις… Μια νέα συνήθεια για να χτιστεί χρειάζεται 21 μέρες. Μπορείς να ζήσεις αυτό που θες. Μπορείς να είσαι ότι θέλεις να είσαι. Μπορείς να αλλάξεις ό,τι δε σου αρέσει και να κρατήσεις ό,τι αγαπάς. Οι σκέψεις γίνονται λέξεις και ύστερα οι λέξεις γίνονται ο κόσμος μας. Και σου αξίζει ένα όμορφος κόσμος… Να το θυμάσαι!