Γιατί ένας δολοφόνος επιλέγει την μέθοδο της ασφυξίας

Από την Χαρά Σώτα,

Η πρόκληση ασφυξίας είναι μια μέθοδος μέσω της οποίας ο θύτης δείχνει τη δύναμη και τον έλεγχο που έχει πάνω στο θύμα. Γι αυτόν το λόγο θεωρείται κιόλας μια από τις πιο απεχθείς και ύπουλες.

Η ασφυξία μπορεί να προκληθεί είτε από τα χέρια του θύτη είτε από κάποιο αντικείμενο όπως μαξιλάρι ή σακούλα, όπως συνέβη και στο σοκαριστικό έγκλημα που σημειώθηκε Περιστέρι. Όπως δημοσιεύτηκε στα τοπικά μέσα, ένας 35χρονος προκάλεσε ασφυξία με σακούλα στον 37χρονο συγκάτοικο του, με τον οποίο προηγούμενος είχαν διαπληκτιστεί έντονα. Η πράξη αυτή έπειτα από τον έντονο διαπληκτισμό δείχνει την γρήγορη κλιμάκωση των συναισθημάτων του θύτη, που τον καθοδηγούν στην πραγματοποίηση της αποτρόπαιας αυτής πράξης.

Η δολοφονία με ασφυξία, πέρα από έναν τρόπο να δείξει ο θύτης ότι έχει τον έλεγχο του θύματος ακόμα και στην τελευταία του ανάσα, είναι μια μέθοδος που δύσκολα γίνεται αντιληπτή. Ο θάνατος από ασφυξία ενδέχεται να έχει και παθολογικά αιτία ή σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί και από ατύχημα. Έτσι ο θύτης δύσκολα βρίσκεται κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία, κάτι το οποίο γνωρίζει και γι αυτό επιλέγει τη συγκεκριμένη μέθοδο. Η μέθοδος ασφυξίας από σακούλα συγκεκριμένα δεν αφήνει κανένα εμφανές σημάδι στραγγαλισμού, γεγονός που θα μπορούσε να είναι ενδεικτικό δολοφονίας. Ο θύτης, λοιπόν, που χρησιμοποιεί αυτή τη μέθοδο δεν παρακινείται απλώς από τον θυμό του αλλά έχει συνείδηση και μάλιστα γνωρίζει πως έχει ελπίδες να τη γλιτώσει.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, στο Περιστέρι υπήρξαν μάρτυρες που άκουσαν τον διαπληκτισμό των συγκατοίκων. Οι γείτονες κάλεσαν τις αρχές και τότε ο δράστης ομολόγησε το έγκλημα του και παραδόθηκε. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο φερόμενος ως δράστης πιθανότατα έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε συνείδηση να σχεδιάσει έναν τέτοιου είδους φόνο. Οι δολοφονίες που προκαλούνται από ασφυξία δεν είναι απλώς αποτέλεσμα μια έντασης. Η ασφυξία αποτελεί μέθοδο αποσιώπησης του θύματος.

Στις περιπτώσεις που το θύμα έχει επιζήσει από την πρόκληση προσωρινής ασφυξίας, δυσκολεύεται να αναγνωρίσει την πράξη αυτή ως απόπειρα δολοφονίας εξ αιτίας του γεγονότος ότι δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια που να το αποδεικνύουν. Οι συνήθεις δικαιολογίες των θυτών μια τέτοιας πράξης είναι ο εκφοβισμός του θύματος και όχι απαραίτητα ο θάνατος του. Παρόλα αυτά η απώλεια του ελέγχου είναι πολύ εύκολο να συμβεί σε τέτοιες περιπτώσεις, ειδικά σε περιβάλλοντα ενδοοικογενειακής βίας.