Η άφιξη μιας νέας χρονιάς μας δίνει πάντα την ευκαιρία να κάνουμε μία νέα αρχή, να σκεφτούμε τι θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας, να θέσουμε νέους στόχους και να κάνουμε υποσχέσεις στον εαυτό μας ότι θα τους υλοποιήσουμε. Αν και καμιά φορά έχουμε ήδη αθετήσει όλες τις υποσχέσεις μας από το πρώτο 20ήμερο του Ιανουαρίου, αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να σταματήσουμε να θέτουμε στόχους· σημαίνει απλώς ότι πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο για να τους εκπληρώσουμε.
Οι στόχοι μας δίνουν κίνητρο και κατεύθυνση στη ζωή. Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τον στόχο με έναν χάρτη ή μια πυξίδα. Όταν δεν ξέρουμε πού πηγαίνουμε, όταν νιώθουμε χαμένοι, αυτοί μας δείχνουν τον δρόμο. Όταν έχουμε στόχους, το αίσθημα του φόβου μειώνεται και παραχωρεί τη θέση του σε μία αίσθηση σιγουριάς, ασφάλειας και αυτοπεποίθησης – μία αίσθηση ότι ξέρουμε ποιοι είμαστε, τι κάνουμε και πού οδεύουμε. Δε βαδίζουμε πια στα τυφλά. Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά γιατί οι στόχοι είναι τόσο σημαντικοί στη ζωή μας.
1. Οι στόχοι μας κινητοποιούν
Ένας από τους πιο σημαντικούς ανασταλτικούς παράγοντες στη ζωή μας δεν είναι άλλος από την έλλειψη κινήτρου. Πόσες φορές έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να θέλει να αλλάξει κάτι αλλά όλες οι προσπάθειες αποβαίνουν μάταιες και τελικά εγκαταλείπονται. Ο λόγος που δεν τα καταφέρνουμε ίσως είναι το ότι δεν έχουμε ισχυρό κίνητρο. Και όταν λέμε ισχυρό κίνητρο δεν εννοούμε μία εξωτερική επιβράβευση, γιατί αυτή από μόνη της δεν επαρκεί. Τα πιο ισχυρά κίνητρα είναι τα εσωτερικά, αυτά που πηγάζουν από μέσα μας, όπως ακριβώς οι στόχοι. Θέτοντας στόχους διατηρείται πάντα στο μυαλό μας το τελικό αποτέλεσμα, η έκβαση της προσπάθειας μας, αυτό που θέλουμε να καταφέρουμε. Μας υπενθυμίζουν διαρκώς τον λόγο που κάνουμε ό,τι κάνουμε, αυξάνοντας, έτσι, τις πιθανότητες επιτυχίας της προσπάθειάς μας.
2. Οι στόχοι μας κρατούν συγκεντρωμένους
Στον κόσμο που ζούμε, όπου οι ρυθμοί είναι απίστευτα γρήγοροι και όλα γύρω μας φαίνεται να βρίσκονται σε διαρκή κίνηση, είναι πολύ εύκολο να αποσπαστεί η προσοχή μας και να παρεκκλίνουμε της πορείας μας. Ωστόσο, όπως είπαμε πριν, όταν έχουμε έναν στόχο είναι σαν να έχουμε ένα χάρτη που μας βοηθάει να μείνουμε στο σωστό μονοπάτι, αποκλειστικά συγκεντρωμένοι σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε. Πόσες φορές, για παράδειγμα, ενώ έχουμε υποσχεθεί ότι θα αποταμιεύσουμε χρήματα, βλέπουμε ξαφνικά μία άκρως δελεαστική διαφήμιση που μας ωθεί να τα ξοδέψουμε; Εάν όμως πίσω από την αποταμίευση υπάρχει ένας σαφής στόχος (π.χ. Να αγοράσετε επιτέλους αυτοκίνητο), τότε είναι πολύ πιο εύκολο να επενδύσετε όλα τα αποθέματα ενέργειας, καθώς και την αδιασάλευτη προσοχή σας στην επίτευξη αυτού του στόχου.
3. Οι στόχοι παρέχουν σταθερότητα
Είναι γεγονός ότι ιδιαίτερα τώρα, την εποχή της πανδημίας, που όλα γύρω μας είναι ρευστά, δεν μπορούμε να κάνουμε με σιγουριά σχέδια για το μέλλον, ειδικά μακροπρόθεσμα, καθώς δε γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει αύριο, πόσο μάλλον σε ένα ή δύο χρόνια. Παρόλα αυτά, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, αναταραχής και ρευστότητας η στοχοθεσία μπορεί να μας βοηθήσει κατευθύνοντάς μας στη λήψη των σωστών αποφάσεων, ανάλογα με τις ανάγκες μας και όσα θέλουμε να εκπληρώσουμε, παρέχοντας τελικά μία αίσθηση σταθερότητας η οποία είναι δυσεύρετη αυτή την περίοδο.
4. Η επίτευξη των στόχων μας χαρίζει ελπίδα και αυτοπεποίθηση
Κανένα συναίσθημα δεν μπορεί να συγκριθεί με την ικανοποίηση που λαμβάνουμε όταν πραγματοποιούμε τους στόχους μας. Ένα συναίσθημα που μας γεμίζει ελπίδα και είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης και της αυτοεικόνας μας γενικά. Η ευφορία της παντοδυναμίας – άπαξ και καταφέρουμε να εκπληρώσουμε έστω και έναν από τους στόχους μας, δε μοιάζουν όλα τόσο δύσκολα τελικά. Ίσως είμαστε πολύ πιο δυνατοί από όσο νομίζαμε αρχικά.
Τώρα, λοιπόν, που εξηγήσαμε γιατί είναι τόσο σημαντικό να θέτουμε στόχους, ας ξεκινήσουμε να δουλεύουμε για την επίτευξή τους. Δεν είναι μόνο η εκπλήρωση. Ας απολαύσουμε όλη τη διαδρομή που μας φέρνει πιο κοντά στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Και να θυμόμαστε ότι αυτά που τελικά μας βαραίνουν είναι αυτά που δεν κάναμε ποτέ, αυτά που εγκαταλείψαμε και αφήσαμε στη μέση επειδή κουραστήκαμε ή νομίσαμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε. Ας μην αφήσουμε τα όνειρά μας να γίνουν απωθημένα.
Ονομάζομαι Βουρλιωτάκη Αγγελική και είμαι τελειόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη διάρκεια των σπουδών μου έχω παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στην εγκληματολογία, ενώ τη συγκεκριμένη περίοδο παρακολουθώ διαδικτυακό σεμινάριο με θέμα την Ψυχολογία της Ποινικής Δικαιοσύνης από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας. Ασχολούμαι ενεργά με την αρθρογραφία και κάνω την πρακτική μου άσκηση στο Διεθνές Ινστιτούτο για την Κυβερνοασφάλεια, συμμετέχοντας στη συγγραφή άρθρων και στη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης.