Γράφει η Λαμπρινή Ντουνούμη, MSc Investigative Psychology Ε.Π. στο Πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ
Τον Αύγουστο του 2020 η 23χρονη Daisy Coleman από το Μιζούρι των ΗΠΑ έδωσε τέλος στη ζωή της, έπειτα από πολυετές bullying που βίωσε μετά το βιασμό της σε ηλικία μόλις 14 ετών. Η ιστορία της μάλιστα αναδείχθηκε μέσα από το ντοκιμαντέρ Audrie & Daisy στο Netfilx. Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ όμως, τα περιστατικά εκφοβισμού αυξήθηκαν.
Τον Ιανουάριο του 2012 η Daisy είχε πάει σε πάρτι στο σπίτι του 17χρονου Matthew Barnett στο Μιζούρι, όπου ο τελευταίος της έδωσε αλκοόλ και την έκανε να μεθύσει. Αργότερα εκείνο το βράδυ η Daisy βρέθηκε έξω από το σπίτι του ημίγυμνη και κακοποιημένη. Όταν κατήγγειλε το Matthew για βιασμό πίστευε ότι θα δικαιωθεί, αλλά στην πραγματικότητα τότε ξεκίνησε ο γολγοθάς της και η ζωή της άλλαξε για πάντα.
Ο Matthew παραδέχτηκε την ενοχή του ως προς το αλκοόλ που παρείχε στην ανήλικη Daisy, αλλά υποστήριξε ότι η σεξουαλική πράξη έγινε με τη θέλησή της. Έτσι, η Daisy κατέληξε να θυματοποιείται ξανά και ξανά καθώς οι συμμαθητές της της έκαναν διαδικτυακό bullying, αποκαλώντας τη ψεύτρα και πολλά άλλα προσβλητικά επίθετα. Σαν να μην έφτανε ο συνεχής εξευτελισμός, μετά τη δίκη του Matthew, η οικογένεια της Daisy δέχτηκε απειλές, ενώ η μητέρα της απολύθηκε από τη δουλειά της.
Στην προσπάθειά της να επουλώσει τις πληγές της και να δώσει ένα γενικό τέλος στη σεξουαλική κακοποίηση μαθητών και στο bullying, η Daisy δημιούργησε τον οργανισμό SafeBAE. Όμως οι προσπάθειές της δεν ήταν αρκετές και ο συνεχής εξευτελισμός και εκφοβισμός την οδήγησαν στην αυτοκτονία.
Η Daisy, όπως και χιλιάδες ακόμα γυναίκες και άντρες δεν άντεξαν την επαναθυματοποίηση ύστερα από τη σεξουαλική κακοποίηση ή το βιασμό τους και βρήκαν ως μοναδικό αδιέξοδο από το καθημερινό μαρτύριο την αυτοκτονία. Ο ρόλος του κοινωνικού περιβάλλοντος σε τέτοια ζητήματα είναι ιδιαίτερα καθοριστικός, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις βιασμού κατηγορείται το θύμα και η επαναθυματοποίηση μπορεί να έχει μεγαλύτερες συνέπειες στο θύμα απ’ ότι το αρχικό συμβάν. Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η ευαισθητοποίηση του κόσμου για τέτοια ζητήματα και η ενημέρωση. Κανένα θύμα βιασμού δεν πέφτει θύμα εξαιτίας των ρούχων, του σεξουαλικού προσανατολισμού, επειδή βρέθηκε μόνος ή μόνη σε σκοτεινό δρόμο. Κανένα θύμα δεν ‘τα θελε και τα παθε’. Για ένα βιασμό φταίει καθαρά και μόνο ο βιαστής. Όμως για την γενικότερη ανοχή στο θέμα φταίνε όσοι δε μιλάνε ενώ γνωρίζουν, όσοι κλείνουν τα μάτια τους όταν βλέπουν κάτι, όσοι αλλάζουν δρόμο. Μία γυναίκα δεν είναι υποχρεωμένη να ‘εκτελέσει τα συζυγικά της καθήκοντα’, έχει το δικαίωμα να πει όχι στο σύζυγό της.
Μόνο όταν τα στερεότυπα αυτά εξαλειφθούν και τα θύματα βιασμού λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται, η Daisy αλλά και η κάθε Daisy θα βρει τη δικαίωσή της.
Τέλος, αν επιτευχθεί η εξάλειψη αυτών των στερεότυπων θα μειωθούν οι αυτοκτονίες των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης και θα γίνει ένα μεγάλο βήμα προς την υποστήριξη των θυμάτων ώστε να βρουν τη γαλήνη που ψάχνουν. Δε θα ξεχάσουν ποτέ αυτό που πέρασαν, δε θα σταματήσουν να φοβούνται και να βλέπουν εφιάλτες. Ωστόσο, θα μπορέσουν να συνεχίσουν να ζουν.
ΠΗΓΕΣ: https://www.the-sun.com/news/1270877/daisy-coleman-died-gunshot-hours-cops-checked-her/
https://edition.cnn.com/2020/08/06/us/daisy-coleman-suicide-trnd/index.html
Η εθελοντική ομάδα του CSI Institute, αποτελούμενη από εξειδικευμένους επιστήμονες όπως, ψυχολόγους, εγκληματολόγους, κοινωνιολόγους καθώς και τεχνικούς δικτύων & πληροφορικής, είναι κοντά σας παρέχοντας πληροφορία, ενημέρωση και γνώση μέσα από ποικίλα θέματα αρθρογραφίας.