“Ξεκινάω μια νέα δουλειά και έχω φοβερό άγχος… Φοβάμαι μήπως δεν πάει καλά…”
“Μου είπαν να φτιάξω Facebook να μιλάω με τα ξαδέλφια μου από την Αγγλία, αλλά δεν τα εμπιστεύομαι αυτά… Για αυτό δεν φτιάχνω”
“Φοβάμαι μήπως κάποιος πείραξε το κινητό μου, γιατί μου εμφανίζονται διάφορες άσχετες ειδοποιήσεις”
“Το παιδί μου παίζει με τις ώρες ένα παιχνίδι στο διαδίκτυο με φίλους του..και φοβάμαι ότι έχει εξαρτηθεί, για αυτό το πήρα από εκείνον..Δεν τον καταλαβαίνω μου λέει και δεν μπορώ να μπω στην θέση του, γιατί δεν έχω παίξει ποτέ..”
“Θέλω να πάω ένα ταξίδι, αλλά φοβάμαι μήπως συμβεί εκεί κάτι και δεν μπορώ να επιστρέψω”
“Μην κλείνεις τα φώτα… Δεν μπορώ να δω και φοβάμαι μην πέσω”
Στις παραπάνω περιπτώσεις συναντάμε μια ανησυχία αλλά και μία αγωνία… που εκφράζεται με φόβο..
Ο φόβος γενικότερα είναι μια φυσική αντίδραση του οργανισμού. Αποτελεί μέρος της ζωής μας και σε κάποιες περιπτώσεις μας προστατεύει και μας προειδοποιεί να προσέξουμε. Το σκοτάδι, για παράδειγμα, είναι ένας φόβος, ανάμεσα σε πολλούς, που συχνά δημιουργεί ανασφάλεια. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται τελικά να προϋπάρχει είναι ένας φόβος για το άγνωστο. Όλοι κρύβουμε αυτόν τον φόβο, ιδιαίτερα όταν δεν ελέγχουμε την εξέλιξη κάποιας κατάστασης. Ξυπνάει μια αίσθηση αβεβαιότητας πάνω σε αυτό που είναι αδύνατο να προβλέψουμε. Ο εγκέφαλός μας από μόνος του λειτουργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να μας προφυλάσσει από οτιδήποτε μας προκαλεί αμηχανία ή δυσφορία. Είναι κατανοητό να φοβάται κανείς αυτό που δεν μπορεί να γνωρίζει από πριν, την απρόσμενη και τυχαία έκβαση μιας κατάστασης. Τι γίνεται όμως όταν μπορεί να έχει τον έλεγχο? Όταν είναι στο χέρι του να μην φοβάται?
Σήμερα, που η πληροφορία μας κατακλύζει και μας δίνεται η δυνατότητα ενημέρωσης, ο φόβος για το άγνωστο μας παραλύει και μας απομακρύνει από καινούργιες εμπειρίες. Του δίνουμε χώρο, απορρίπτοντας καθετί καινοτόμο ή διαφορετικό και προτιμάμε το βολικό και ασφαλές, όπως το έχουμε μάθει. Αντιμετωπίζουμε όμως, έτσι τον φόβο ή τον τρέφουμε παραπάνω, αποφεύγοντας να δεχτούμε όποια αλλαγή φέρνει ο καιρός…, η εποχή…, η μόδα?
Οι αλλεπάλληλες εξελίξεις στην τεχνολογία και το διαδίκτυο αλλάζουν ολόκληρο τον κόσμο. Και οτιδήποτε αλλάζει μπορεί να φαίνεται τρομακτικό και ξένο. Το διαδίκτυο ειδικά είναι ένας νέος κόσμος, άγνωστος και μη οικείος σε αρκετό πληθυσμό. Αγνώριστος σίγουρα, για τα βιώματα ή την εποχή που μεγάλωσαν. Ένας καινούριος φόβος για το άγνωστο, που βάση του είναι η άγνοια. Όσο λιγότερες πληροφορίες διαθέτει κανείς, τόσο θα μεγαλώνει και η αμφιβολία του.
Αν φοβάσαι… Γνώρισε…
‘’Το ξεκίνημα της γνώσης είναι η ανακάλυψη κάποιου πράγματος που δεν καταλαβαίνουμε’’
~Frank Herbert (Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας)
Δέξου να αισθανθείς άβολα στην αρχή, γιατί η λύση βρίσκεται στη γνώση. Οτιδήποτε μπορεί να φαίνεται τρομακτικό σε πρώτη φάση, με την εξάσκηση και την εκπαίδευση γίνεται ευκολότερο. Ενημερώσου, διάβασε, αναζήτησε, εφοδιάσου με περισσότερες και καλύτερες πληροφορίες για το διαδίκτυο. Γνώρισέ το όσο καλύτερα μπορείς.
Κάνε στον εαυτό σου ερωτήσεις και ψάξε τις απαντήσεις τους…
Πώς λειτουργεί; Ποια είναι η ορθή χρήση του; Τι νέο υπάρχει; Ποια είναι τα θετικά του και ποιοι οι κίνδυνοι; Πώς μπορώ να προστατευτώ;
Μαθαίνοντας, αρχίζεις να κατανοείς καλύτερα το περιβάλλον του διαδικτύου και τους γύρω σου, που έρχονται σε επαφή με αυτό και τα μέσα που διαθέτει. Εξοικειώνεσαι και ο φόβος σταδιακά αποδυναμώνεται, γιατί γνωρίζεις. Νιώθεις ικανός να αντιμετωπίσεις οτιδήποτε προκύψει…
Μπορείς να κοιτάξεις τον φόβο σου τώρα με διαφορετικό μάτι. Μπορεί και πάλι, να φοβηθείς, αλλά ο φόβος τώρα θα είναι πιο αδύναμος αυτήν την φορά, γιατί Εσύ θα είσαι εφοδιασμένος. Μπορείς να τον αναγνωρίσεις και ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ πως θα τον χειριστείς.
Ονομάζομαι Αθηνά Καμηλέλλη. Είμαι τελειόφοιτη στο Τμήμα Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα πλαίσια της πρακτικής μου άσκησης συμμετέχω σε κάποιες απο τις δράσεις του CSI Institute.