Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δημοσίευσε την αναφορά “Τι λειτουργεί για την πρόληψη της διαδικτυακής βίας κατά των παιδιών;”, η οποία παρουσίασε τρόπους για να κρατηθούν τα παιδιά ασφαλή στο διαδίκτυο και συνόψισε την επιστημονική βιβλιογραφία σχετικά με τις τρέχουσες αποτελεσματικές στρατηγικές και εργαλεία. Η έκθεση επικεντρώθηκε σε δύο βασικές μορφές διαδικτυακής βίας:
- Διαδικτυακή κακοποίηση και εκμετάλλευση παιδιών, που περιλάμβανε διαδικτυακή αποπλάνηση, μη συναινετικό sexting, σεξουαλικό εκβιασμό, παραγωγή και διανομή υλικού σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και ζωντανή μετάδοση σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών.
- Επιθετικότητα και παρενόχληση στον κυβερνοχώρο με τη μορφή διαδικτυακού εκφοβισμού, διαδικτυακή παρακολούθηση, hacking και κλοπής ταυτότητας.
Η αναφορά συνιστούσε την εφαρμογή σχολικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων που έχουν πολλαπλές συνεδρίες, προάγοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ των νέων και την συμμετοχή των γονέων. Επισήμανε επίσης την ανάγκη για βελτιώσεις σε διάφορους τομείς όπως:
- Η ανάγκη για περισσότερα προγράμματα πρόληψης της βίας που συνδυάζουν περιεχόμενο σχετικά με τους διαδικτυακούς κινδύνους με την πρόληψη της βίας εκτός σύνδεσης λόγω της αλληλεπικάλυψης αυτών των προβλημάτων και των κοινών προσεγγίσεων πρόληψης.
- Λιγότερη έμφαση πρέπει να δίνεται στους ξένους καθώς δεν είναι οι μόνοι που αποτελούν κίνδυνο ή ακόμη και οι κυρίαρχοι παραβάτες, στη διαδικτυακή βία κατά των παιδιών.
- Μεγαλύτερη έμφαση σε γνωστούς και συνομήλικους δράστες, οι οποίοι ευθύνονται για την πλειονότητα των αδικημάτων.
- Περισσότερη προσοχή στις δεξιότητες υγιούς σχέσης, καθώς ο ρομαντισμός και η αναζήτηση οικειότητας είναι κύριες πηγές ευπάθειας στη διαδικτυακή βία.
Η αναφορά τονίζει οτι οι ερευνητές για την πρόληψη εξέτασαν ευρέως την επιστήμη της πρόληψης και της υγείας των παιδιών ώστε να αποτρέψουν την διαδικτυακή κακοποίηση απέναντι στα παιδιά. Αυτό περιείχε μια κριτική οπτική στο περιεχόμενο των υφιστάμενων προγραμμάτων πρόληψης, όπως και την αναγνώριση της σχετικής έρευνας και επισήμανση των κενών.
Πολλαπλά εργαλεία και επαναλαμβανόμενη έκθεση
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα εκπαιδευτικά προγράμματα μπορούν να λειτουργήσουν και θεωρούνται ως βασική στρατηγική για την πρόληψη της διαδικτυακής βίας κατά των παιδιών, ιδιαίτερα την πρόληψη του διαδικτυακού εκφοβισμού όσον αφορά τη θυματοποίηση και την εγκληματικότητα. Τα ευρήματα ανέφεραν ότι ο διαδικτυακός εκφοβισμός ήταν μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές διαδικτυακής κακοποίησης παιδιών και ότι μπορεί να μειωθεί με παραδοσιακά προγράμματα πρόληψης όπως και προγράμματα που στοχεύουν ειδικά στον διαδικτυακό εκφοβισμό.
Βρέθηκε επίσης ότι με την χρήση πολλαπλών εργαλείων και στρατηγικών, όπως βίντεο, παιχνίδια, αναγνώσεις, αφίσες και γραφήματα, καθοδηγούμενη και ηγετική διδασκαλία, είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη επιτυχία για τα προγράμματα πρόληψης. Η επαναλαμβανόμενη έκθεση και η μεγαλύτερη ένταση έχει επίσης αποδειχθεί σημαντική. Αυτό περιλάμβανε περισσότερα μαθήματα, υπενθυμίσεις και συνεχείς παρακολουθήσεις καθώς υπήρχε μεμονωμένη έκθεση, όπως μια παρουσίαση παιχνιδιού ή συναρμολόγησης, ήταν απίθανο να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα, ένα τυπικό επιτυχημένο πρόγραμμα διαδικτυακού εκφοβισμού παραδόθηκε κατά μέσο όρο σε 22 εβδομάδες.
Η αναζήτηση βοήθειας προσδιορίστηκε επίσης ως στρατηγική πρόληψης, η οποία περιλάμβανε το ξεπέρασμα της αμηχανίας για αναζήτηση βοήθειας και τον εντοπισμό των προβλημάτων που απαιτούν αναζήτηση βοήθειας, ενώ η κινητοποίηση παρευρισκομένων ή υπερασπιστών θα μπορούσε επίσης να αποτρέψει την διαδικτυακή κακοποίηση παιδιών. Αυτό περιλάμβανε την εκμάθηση των παιδιών ώστε να υποστηρίζουν και να προστατεύουν τα θύματα και να αποθαρρύνουν την επιθετικότητα όταν παρατηρούν ακατάλληλη συμπεριφορά ή σύγκρουση.
Η αναφορά διαπίστωσε επίσης ότι η διδασκαλία των κοινωνικών κανόνων ή το «τι πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι» ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική με τους εφήβους, ενώ ολοκληρωμένες μορφές σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης μπορούν να μειώσουν τη σωματική και σεξουαλική επιθετικότητα. Αυτό ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικό όταν επρόκειτο για ομοφοβικό εκφοβισμό, ραντεβού και βία συντρόφου.
Ο Φόβος των Αγνώστων και η Διάπραξη Βίας μεταξύ Συνομήλικων
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι οι γνωστοί και οι συνομήλικοι αποτελούν την πλειοψηφία των διαδικτυακών δραστών. Αυτό υπογράμμισε την ανάγκη για τον τρόπο αντιμετώπισης των εγκλημάτων από γνωστούς και συνομηλίκους, ώστε να μην ισχύουν απλώς οι προειδοποιήσεις του άγνωστου δράστη ως «ξένος κίνδυνος».
Η σημασία της συμμετοχής των γονέων μέσω προτάσεων για το σπίτι και τις δραστηριότητες τονίστηκε σε πολλές ανασκοπήσεις κατά τη διάρκεια της έρευνας, όπως και η συμμετοχή ολόκληρου του σχολικού περιβάλλοντος. Δεξιότητες διδασκαλίας όπως η κριτική σκέψη, η επίλυση προβλημάτων, η ενσυναίσθηση, η σιγουριά, η κατανόηση και η αντίσταση στην πίεση των συνομηλίκων και άλλων δεξιοτήτων, ήταν επίσης απαραίτητες για την προετοιμασία των παιδιών ώστε να αντιμετωπίσουν οποιασδήποτε διαδικτυακής βίας.
Για περισσότερα σχετικά με τα εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται στο σχολείο, επισκεφθείτε τη βραβευμένη εργαλειοθήκη ψηφιακού γραμματισμού, ProjectEVOLVE , η οποία είναι μια δωρεάν εργαλειοθήκη για επαγγελματίες που εργάζονται με παιδιά και νέους.
Η εργαλειοθήκη ProjectEVOLVE βασίζεται στο πλαίσιο του UKCIS «Εκπαίδευση για έναν Συνδεδεμένο Κόσμο» (EFACW) που καλύπτει γνώσεις, δεξιότητες, συμπεριφορές και στάσεις σε οκτώ σκέλη της διαδικτυακής μας ζωής από τα πρώτα χρόνια μέχρι τα δεκαοκτώ.
Πηγή : https://swgfl.org.uk/magazine/who-report-on-preventing-online-violence-against-children/
Volunteer Team