Όλοι μας τείνουμε να κρίνουμε και να καταδικάζουμε κάθε μορφή εγκληματικής ενέργειας. Κάτι το οποίο είναι απόλυτα λογικό αφού από μικρή ηλικία μπορούμε να γνωρίζουμε τι επιτρέπεται να κάνουμε και τι όχι. Κατά τον ίδιο τρόπο γνωρίζουμε και τι πρέπει να κάνουμε εάν έχουμε βρεθεί μάρτυρες ή θύματα εγκληματικής συμπεριφοράς. Ένα είδος τέτοιας συμπεριφοράς είναι η ενδοοικογενειακή βία.
Η ενδοοικογενειακή βία είναι κάθε είδους βίας (σωματική ή λεκτική) που μπορεί να ασκείται στο οικογενειακό περιβάλλον από ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας σε άλλα μέλη, τα οποία κατά πλειοψηφία είναι γυναίκες και παιδιά. Το ιδιαίτερο σε αυτή την περίπτωση είναι πως τα άτομα που υφίστανται τέτοια συμπεριφορά δεν μπορούν εύκολα ούτε να το αντιληφθούν ούτε να το καταγγείλουν. Ο συναισθηματικός παράγοντας και κατ’ επέκταση ο φόβος είναι αυτός που παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις περιπτώσεις και κάπως έτσι επαναλαμβάνεται ο κύκλος της βίας.
Ο κύκλος της βίας αποτελείται από τρία στάδια. Αρχικά το θύμα αντιλαμβάνεται τη βίαιη συμπεριφορά του θύτη και προσπαθεί να την περιορίσει προκειμένου να αποφύγει να γίνει στόχος κάποιου βίαιου ξεσπάσματός του. Σε δεύτερη φάση έχουμε την εκδήλωση βίας στο θύμα, ενώ στο τέλος ο θύτης φαίνεται απόλυτα μετανιωμένος απέναντι στο θύμα ισχυριζόμενος πως δεν πρόκειται να ασκήσει ξανά βία. Αυτό μπορεί να επαναλαμβάνεται για καιρό. Δυστυχώς είναι κάτι που συμβαίνει που συμβαίνει πολύ συχνά, αλλά ελάχιστες φορές κάποιος φτάνει στο σημείο να το καταγγείλει.
Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, έχουν γίνει αρκετές καταγγελίες που αφορούν το κομμάτι της ενδοοικογενειακής βίας. Κάπου εδώ είναι που πολλοί θα πίστευαν πως λόγω των τελευταίων εξελίξεων και του εγκλεισμού τα περιστατικά έχουν αυξηθεί. Κάτι που μπορεί και να ισχύει, αφού οι ευκαιρίες που έχει κάποιος να εκδηλώσει βίαιη συμπεριφορά είναι αρκετά αυξημένες λόγω του της κατάστασης που επικρατεί. Από την άλλη βέβαια οφείλουμε να έχουμε στο μυαλό μας πως ο συγκεκριμένος τύπος εγκλήματος ανήκει στην κατηγορία εγκλημάτων που υπολογίζεται πως έχουν έναν μεγάλο σκοτεινό αριθμό. Ο σκοτεινός αριθμός είναι τα εγκλήματα για τα οποία δεν έχει γίνει ποτέ κάποια καταγγελία και επομένως δεν έχουν φτάσει ποτέ στη δικαιοσύνη. Άρα, οι συχνές καταγγελίες για περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας είτε αντιπροσωπεύουν νέα περιστατικά ή ήδη υπάρχουσες καταστάσεις που δεν είχαν απευθυνθεί ποτέ στις αρχές.
Το θέμα είναι πως ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούν κάθε βίαο περιστατικό θα πρέπει να αναφέρεται είτε από τα άτομα τα οποία είναι αποδέκτες τέτοιας συμπεριφοράς ή και από άτομα τα οποία μπορεί να τύχει να είναι μάρτυρες. Στη θεωρία είναι πολύ εύκολο να καταδικάσουμε οποιαδήποτε μορφή βίας, αλλά εάν θέλουμε να καταπόλεμησουμε αντίστοιχα περιστατικά θα πρέπει να περάσουμε στην πράξη όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται.
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.