Εικονική πραγματικότητα: Πώς οι γυναίκες αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο στον τομέα.

Ταξιδεύοντας σε όλη τη χώρα και ακούγοντας τις ιστορίες διάφορων ανθρώπων διαπίστωσε ότι αυτές οι εμπειρίες θα μπορούσαν να γνωστοποιηθούν μέσω της εικονικής πραγματικότητας (VR). Το VR ντοκιμαντέρ της, “Another Dream”, προβλήθηκε τον Απρίλιο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου “Tribeca”. Περιγράφει την ιστορία ενός ομοφιλόφιλου ζευγαριού από την Αίγυπτο, το οποίο ερχόμενο αντιμέτωπο με τις συνέπειες της επανάστασης της ΛΟΑΤ κοινότητας,καταφεύγει στην Ολλανδία για να αναζητήσει άσυλο.

“Όταν ακούς τη φωνή κάποιου είναι τόσο ενδιαφέρον να είσαι παρών στις αναμνήσεις τους” εξηγεί η Shogaolu. Μέσα από αυτή την παραγωγή προσπαθεί περιγράψει την αίσθηση της διαφορετικότητας των έγρωμων ανθρώπων σε χώρους στους οποίους υπερέχουν οι λευκοί. Κάπως έτσι ένιωθε και η Shogaolu, ως έγχρωμη γυναίκα που εργαζόταν σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, από λευκούς στην πλειοψηφία.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι γυναίκες κατέχουν ποσοστό λιγότερο από 20% στο χώρο της τεχνολογίας (σε κάποιες μελέτες το ποσοστό που καταγράφεται είναι λιγότερο από 11%), ενώ σε ανώτερο επίπεδο ο μέσος όρος των γυναικών φτάνει το 5% με 15%. Για τους εργαζόμενους που ανήνουν σε μειονοτικές εθνικότητες (ΒΑΜΕ) τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλότερα. Ωστόσο, έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2017 από εταιρείες VR, έδειξε πως σε αυτό το κομμάτι το 64% των γυναικών ανέλαβαν ηγετικούς ρόλους.

Η Catherine Allen, συνιδρύτρια και CEO της Limina Immersive, με έδρα το Μπρίστολ, είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει αυτή την ανισότητα. Το 2014, όταν η Allen δούλευε στην Touchpress, η ομάδα της κέρδισε το βραβείο Bafta για μια εφαρμογή iPad που είχαν δημιουργήσει σε συνεργασία  με την Disney.

Το 2016 συνίδρυσε τη Limina Immersive μαζί με τον Chris Sizemore, προκειμένου να προβληθούν οι VR δουλειές της στο ευρύτερο κοινό. Η Allen,επίσης, ξεκίνησε το πρόγραμμα “A Vision for Women and VR (Ένα Όραμα για τις Γυναίκες και την Εικονική Πραγματικότητα), το οποίο περιγράφει ως “μια κραυγή η οποία θα κατευθύνει τη βιομηχανία προς μια κατεύθυνση που αντικατοπτρίζει τον καλύτερο εαυτό της και όχι τον χειρότερο”.

Ωστόσο, για την Ashley Baccus-Clark, μοριακή βιολόγο στις ΗΠΑ, το θέμα δε σταματά στο κοινό και τους εργαζόμενους. Τονίζει την έλλειψη πολυμορφίας μεταξύ αυτών που χρηματοδοτούν το VR, κλείνοντας τις φωνές των μειονοτικών ομάδων.

Το VR είναι αρκετά διαδεδομένο στο κομματι της τέχνης και της ψυχαγωγίας, αλλά θα μπορούσε σίγουρα να είναι πολύ χρήσιμο και για όσους έχουν ιατρικές ανάγκες. Μετά από ένα ατύχημα που την άφησε ακίνητη για μεγάλο χρονικό διάστημα η Isabel Van De Keere, ίδρυσε το “Immersive Rehab” το 2016. Η επιχείρηση αυτή βοηθά τους ασθενείς  κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης μέσω VR.

Η Van De Keere λέει πως είναι δύσκολο να συγκεντρώσει περισσότερα χρήματα σαν γυναίκα επιχειρηματίας, αλλά παραμένει θετική για το μέλλον του VR. “Υπάρχουν ικανές γυναίκες που εργάζονται στο κομμάτι του VR και προσπαθούμε να διασφαλίσουμε ότι η βιομηχανία εξελίσσεται. Θέλουμε πραγματικά να υπάρχει μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς, όπου όλοι θα εκπροσωπούνται.”