Από την Ράνια Μαγουνάκη
Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθεί κατά πόσο τα άτομα είναι έτοιμα να αποδεχθούν την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα τον αυτοκινήτων (αυτόνομα αυτοκίνητα) καθώς και η ηθική των Ελλήνων. Η μεθοδολογία που ακολούθηκε, ήταν αρχικά ο διαμοιρασμός του ερωτηματολογίου σε ψηφιακή μορφή ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις προκειμένου τα αποτελέσματα να είναι τόσο ποσοτικά όσο ποιοτικά.
Οι συμμετέχοντες της έρευνας ήταν άτομα τα οποία α) ανήκαν σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, β) προέρχονταν από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και γ) είχαν διαφορετικό εκπαιδευτικό υπόβαθρο.
Αναλυτικότερα, συνολικά 134 άτομα ηλικίας 12 ετών και άνω εκ των οποίων το 60,4% ήταν γυναίκες ενώ το 39,6% άντρες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων ήταν ηλικίας 18 έως 25 ετών (76,1%), ακολουθούσε με ποσοστό (11,9%) τα άτομα ηλικίας 26-35 ετών, έπειτα 4,5% ηλικίας άνω των 54 ετών, 3,7% ηλικίας 36-45 ετών, 2,2% ηλικίας 12-17 ετών και τέλος 1,5% ηλικίας 45- 54 ετών. Όσον αφορά το επίπεδο εκπαίδευσης το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων (73,1%) ήταν φοιτητές ή απόφοιτοι πανεπιστημίου. Το 13,1% ήταν είτε μεταπτυχιακοί φοιτητές είτε άτομα που είχαν τελειώσει το μεταπτυχιακό τους. Το 10% άνηκε στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση (μαθητές ή άτομα που είχαν απολυτήριο γυμνασίου ή λυκείου) και τέλος με ποσοστό 3,1% άτομα από ΙΕΚ ή Ιδιωτική Μέση Σχολή.
Σχετικά με τις ερωτήσεις που τέθηκαν, οι περισσότεροι συμμετέχοντες (87,3%) γνώριζαν σε τι αναφέρεται ο όρος τεχνητή νοημοσύνη. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ένα μικρό ποσοστό από τους συμμετέχοντες είχαν ακούσει τον συγκεκριμένο όρο χωρίς ωστόσο να έχουν επίγνωση σε τι ακριβώς αναφέρεται. Επίσης, τονίζεται ότι ένας ελάχιστος αριθμός ατόμων μεγαλύτερης κυρίως ηλικίας (>54 ετών) ο οποίος δεν γνώριζε τον όρο τεχνητή νοημοσύνη. Στην ερώτηση σχετικά με την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στα αυτόνομα αυτοκίνητα, το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετεχόντων (67,2%) απάντησε ότι ενημερωμένο σχετικά με αυτό. Εντούτοις, αξίζει να επισημανθεί ότι αρκετά υψηλό είναι και το ποσοστό (32,8%) εκείνων που δεν το γνωρίζουν, αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι ευρέως διαδεδομένα τα τελευταία χρόνια ιδίως σε χώρες του εξωτερικού.
Ωστόσο, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι (26,9%) θα εμπιστεύονταν τα αυτόνομα αυτοκίνητα σε ποσοστό 60-85% το οποίο θεωρείται αρκετά υψηλό καθώς τα θέματα ασφάλειας που προκύπτουν από την χρήση των αυτόνομων αυτοκινήτων είναι πολυάριθμα. Αναλύοντας τις απαντήσεις παρατηρήθηκε ότι τα άτομα που επέλεξαν το συγκεκριμένο ποσοστό προέρχονταν από άτομα νεαρής ηλικίας κυρίως 18 με 35 ετών. Γενικότερα, παρατηρείται ότι η εμπιστοσύνη των ατόμων στα αυτόνομα αυτοκίνητα είναι αρκετά υψηλή.
Παρατίθεται σχετική εικόνα.
Ακόμη, παρατηρήθηκε ότι το ποσοστό των συμμετεχόντων που γνωρίζουν ότι υπάρχουν θέματα ασφάλειας και ηθικής πάνω στον συγκεκριμένο τομέα είναι περίπου ίσο με το ποσοστό των ατόμων που δεν έχουν καμία επίγνωση των θεμάτων.
Παρακάτω ακολουθεί σχετική εικόνα
Έπειτα, τέθηκαν δύο ερωτήσεις ηθικής προκειμένου να εξεταστεί αν τα αυτόνομα αυτοκίνητα κινούνταν στην Ελλάδα ποια πορεία θα θεωρούνταν ηθικά δεκτή σύμφωνα με την πλειοψηφία. Συνεπώς, προέκυψε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό με αρκετή διαφορά (91%) αποφάσισε να τραυματίσει το ηλικιωμένο άτομο σε περίπτωση που το όχημα δεν καταφέρει να σταματήσει. Αντίθετα, σε παρόμοια έρευνα που διεξήχθη στην Κίνα και την Ιαπωνία, τα άτομα λόγω του σεβασμού προς τους ηλικιωμένους επέλεξαν το όχημα να τραυματίσει το άτομο νεαρής ηλικίας. Στην επόμενη ερώτηση, τα άτομα (74,6%) αποφάσισαν ότι η κίτρινη πορεία είναι καταλληλότερη καθώς προτιμούν να τραυματιστούν οι επιβαίνοντες αντί να τραυματιστούν οι πεζοί.
Παρόλα αυτά, το 25,4% θεώρησε πιο σωστό να προστατεύσει τους επιβαίνοντες λόγω ηλικίας αλλά και λόγω του ότι το αυτοκίνητο οφείλει να παρέχει ασφάλεια στον κάτοχο του. Ο αριθμός των γυναικών που επέλεξαν την κόκκινη διαδρομή ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των ανδρών.
Όπως αποδείχτηκε η παρουσία ενός οδηγού είναι απαραίτητη (ποσοστό 76,1%) ενώ ο αριθμός αυτών που απάντησαν όχι ήταν συγκριτικά μικρότερος ακόμη και από αυτούς που δεν ήταν σίγουροι. Όσοι υποστήριξαν ότι η παρουσία του οδηγού είναι απαραίτητη τότε σε περίπτωση ατυχήματος η πλειοψηφία υποστήριξε ότι η ευθύνη είναι του οδηγού (53%) ενώ το υπόλοιπο 39,1% δεν ήταν σίγουρο και μόνο το 7,8% υποστήριξε ότι ευθύνεται η αυτονομία του οχήματος.
Όσον αφορά τα ποσοστά επιθέσεων ανά κατηγορίες παρατηρήθηκε ότι ο έλεγχος από κάποιον χάκερ επικρατεί με ποσοστό μεγαλύτερο του 90% ακολουθεί το εσκεμμένο ατύχημα με ποσοστό 75-90% έπειτα οι τρομοκρατικές επιθέσεις με 45-90% και τέλος η κλοπή προσωπικών δεδομένων με 15-30%.
Παρατίθεται σχετική εικόνα.
Το υψηλότερο ποσοστό (44,8%) δεν είναι σίγουρο αν τα ατυχήματα θα μειωθούν χάρη στα αυτόνομα αυτοκίνητα ενώ ένα ποσοστό 35,8% είναι θεωρεί εφικτή τη μείωση των ατυχημάτων λόγω της χρήσης των αυτόνομων αυτοκίνητων. Καταληκτικά, το 19,4% υποστηρίζει ότι είναι αδύνατη η μείωση των ατυχημάτων.
Οι τελευταίες ερωτήσεις ήταν κυρίως εγκυκλοπαιδικές καθώς αφορούσαν την ενημέρωση των ατόμων σχετικά με την χρήση αυτόνομων λεωφορείων στα Τρίκαλα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 53,4% δεν το γνωρίζει. Όσον αφορά αν γνωρίζουν άλλες χώρες στις οποίες χρησιμοποιούνται ήδη τα αυτόνομα αυτοκίνητα η πλειοψηφία απάντησαν αρνητικά ενώ ένα μικρό δείγμα συμμετεχόντων ανέφερε τις ΗΠΑ, Δανία, Ουγγαρία, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Ντουμπάι ακόμη και την Ιαπωνία.
Συμπερασματικά, παρόλο που η πλειοψηφία γνωρίζει τον όρο τεχνητή νοημοσύνη και τηρεί θετική στάση στην χρήση των αυτόνομων οχημάτων, δεν έχει επίγνωση των κινδύνων που εγκυμονούν. Ακόμη, εν συγκρίσει με άλλους τομείς όπου εφαρμόζεται η τεχνητή νοημοσύνη προκύπτει ότι η πλήρης αυτονομία στον συγκεκριμένο κλάδο είναι αποδεκτή αν και ακόμη επιζητούν την παρουσία ενός οδηγού εντός του οχήματος. Εν κατακλείδι, η τεχνητή νοημοσύνη θα συνεχίζει να εξελίσσεται σε όλους τους τομείς με σκοπό την διευκόλυνση της καθημερινότητας των ανθρώπων αντιμετωπίζοντας στο μέγιστο τα θέματα ασφάλειας που μπορεί να προκύψουν ώστε να εξασφαλίσει την προστασία των ανθρώπων.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους συμμετείχαν στην έρευνα!
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.