Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, και ώθηση για την καθιέρωση της, στάθηκε μια μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρία που πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 1857, όταν χιλιάδες γυναίκες που ήταν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, έκαναν απεργία και παρέλασαν στην πόλη για να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες εργασίας τους. Προς τιμήν της επετείου αυτών των απεργιών, οι οποίες συνεχίζονταν για περισσότερο από ένα χρόνο, γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ η Εθνική Ημέρα της Γυναίκας στις 28 Φεβρουαρίου 1909, με επικεφαλής το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αμερικής και κατόπιν εισήγησης της Τερέζα Μαλκίελ, και ονομαζόταν «Εθνική Ημέρα της Γυναίκας».
Με αφορμή τον εορτασμό της ημέρας αυτής, είναι σημαντικό να αναφερθούμε στη θέση που διαδραματίζουν οι γυναίκες στην κοινωνία αλλά και για τα ποικίλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Παρά τα μεγάλα βήματα που έχουν σημειωθεί όλα αυτά τα χρόνια μέσω του παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών, εξακολουθούν σε κάποιες κοινωνίες, οι γυναίκες και τα κορίτσια, να παντρεύονται ως παιδιά και να διακινούνται σε καταναγκαστική εργασία και σεξουαλική δουλεία. Η στάση έναντι της ισότητας εξελίσσεται, αλλά ακόμη και η σημερινή νεότερη γενιά δεν είναι απαλλαγμένη από τα στερεότυπα και τις ανισότητες μεταξύ των φύλων, καθώς ιδίως στην αγορά εργασίας, συνεχίζουν να υφίστανται οι ανισότητες μεταξύ γυναικών και ανδρών. Τους απαγορεύεται η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την πολιτική συμμετοχή, και πολλές παγιδεύονται σε συγκρούσεις όπου ο βιασμός χρησιμοποιείται ως πολεμικό όπλο. Επίσης, σε όλο τον κόσμο οι θάνατοι που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη και τον τοκετό είναι αδικαιολόγητα υψηλοί, και οι γυναίκες αδυνατούν να πάρουν βαθιά σημαντικές αποφάσεις για τη προσωπική τους ζωή, εξαιτίας της λογοκρισίας και των βαθιά ριζωμένων πεποιθήσεων που προέρχονται από την πατριαρχία.
Μια πληθώρα ερευνών, έχει τεκμηριώσει τις ανισότητες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες από τα πρώτα τους χρόνια και σε κάθε πτυχή της ζωής τους, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, του γάμου, της γονεϊκότητας και της πολιτικής συμμετοχής. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν επίσης μοναδικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ικανοποίησης των αναγκών τους για την αναπαραγωγική υγεία και την απειλή της βίας λόγω φύλου. Μεγάλη μάστιγα της εποχής μας, αποτελεί η ραγδαία αύξηση των γυναικοκτονιών και των περιστατικών βίας απέναντι σε γυναίκες στην Ελλάδα, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι εξαιρετικά λυπηρό ότι τον τελευταίο καιρό έχουν σημειωθεί πάρα πολλά περιστατικά τέτοιου είδους, και παρά τη μεγάλη ευαισθητοποίηση του κόσμου και την δημόσια κατακραυγή στους θύτες, εξακολουθούν να προκαλούν τεράστιο φόβο στις γυναίκες. Το πρώτο δεκάμηνο του 2021, η Γραμμή SOS «15900» δέχθηκε 7.809 κλήσεις, εκ των οποίων οι 5.405 αφορούσαν περιστατικά βίας. Οι 3.182 κλήσεις ήταν για ενδοοικογενειακή βία, ενώ 2.699 γυναίκες ανέφεραν ως δράστη τον νυν ή πρώην σύζυγο ή σύντροφο τους.
Η υπέρβαση αυτών των προκλήσεων και η ενδυνάμωση των γυναικών να εκπληρώσουν τις δυνατότητές τους ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας, απαιτεί βαθιές αλλαγές στις στάσεις, τους ρόλους και τις συμπεριφορές μέσα στο σπίτι, στο χώρο εργασίας και στην κοινότητα. Κάποιους από τους τρόπους να γίνει αυτό είναι η διασφάλιση ίσης συμμετοχής κοριτσιών και γυναικών στην εκπαίδευση και στον χώρο εργασίας, η παροχή πλήρους ισότητας στις γυναίκες σύμφωνα με όλους τους νόμους, και τερματισμός όλων των πολιτικών που θέτουν σε μειονεκτική θέση τις γυναίκες, η εξάλειψη πατριαρχικών στάσεων και συμπεριφορών που προκαλούν τις γυναίκες να υποφέρουν, και που τις εμποδίζουν να έχουν πρόσβαση σε θέσεις εξουσίας, η παροχή επαρκών ευκαιριών γονικής άδειας και παιδικής μέριμνας που επιτρέπουν στις γυναίκες να έχουν την ίδια ανεμπόδιστη επαγγελματική εξέλιξη με τους συντρόφους τους, αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη και ενθάρρυνση που χρειάζονται οι γυναίκες που έχουν πέσει θύματα οποιουδήποτε είδους βίας.
Πηγή: tvxs.gr
Ονομάζομαι Μαργαρίτα Ντούρου και είμαι τελειόφοιτη του τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αυτό το διάστημα συνεργάζομαι με το CSI Institute για την εκπόνηση της πρακτικής μου άσκησης και ασχολούμαι με την αρθρογραφία, την ενημέρωση και υποστήριξη μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, βοηθώντας παράλληλα στις δράσεις του Ινστιτούτου.