Μη κατηγοριοποιημένο

Ο δρόμος προς την επιτυχία

Από την Αλίκη Τσίκα,

Η επιτυχία είναι συχνά μία έννοια υποκειμενική, στο πλαίσιο που ο καθένας μας της δίνει διαφορετική χροιά, έχει διαφορετικούς στόχους στη ζωή και διαλέγει διαφορετική μεθοδολογία για να φτάσει σε αυτούς. Πέρα από τους κοινούς παρονομαστές που συχνά συναντώνται στον όρο επιτυχία, όπως ο οικονομικός, ο προσωπικός, ο επαγγελματικός, οι λεπτομέρειες και οι πτυχές της, ποικίλλουν κατά πολύ.

Ένα πράγμα σίγουρα παραμένει ίδιο και αυτό δεν είναι άλλο από τις δυσκολίες που όλοι αναπόφευκτα αντιμετωπίζουμε στο δρόμο προς την κατάκτηση της επιτυχίας. Άλλοι τα ονομάζουν εμπόδια, άλλοι προκλήσεις, άλλοι πρόβλημα, ακριβώς όμως αυτός ο τρόπος που επιλέγεις να ονομάσεις άρα και να νοηματοδοτήσεις κάτι, είναι και αυτός που εν τέλει θα καθορίσει όχι μόνο το πως θα το αντιμετωπίσεις αλλά και το κατά πόσο θα επιτρέψεις να σε βάλει κάτω ή να το βάλεις κάτω. Πάντα υπάρχουν δυο επιλογές στα λεγόμενα «εμπόδια» να τα νικήσεις ή να σε νικήσουν.

Από πολύ μικροί αρχίζουμε να μαθαίνουμε τους τρόπους να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις, από το σπίτι, το σχολείο, τον κοινωνικό μας περίγυρο και τα κοινωνικά πρότυπα που επιτάσσουν τη δυναμική ή τη μοιρολατρική – ηττοπαθή από την άλλη αντιμετώπιση και σαφώς συνυπολογίζουμε και το χαρακτήρα του καθενός. Μεγαλώνοντας όμως μπορούμε και οφείλουμε, να αναθεωρήσουμε τους τρόπους αντιμετώπισης και τον ψυχολογικό αντίκτυπο που έχουν τα εμπόδια πάνω μας.

Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος είχε διατυπώσει την καταπληκτική άποψη ότι “Every problem is an opportunity in disguise”, με απλά λόγια την επιλογή να δεις το πρόβλημα σαν αρχή για κάτι και όχι σαν το τέλος. Σαν μια μοναδική ευκαιρία να κερδίσεις κάτι, να αναπτύξεις ένα ακόμη ταλέντο, να μάθεις κάτι καινούργιο, να ξεφύγεις και να επεκτείνεις τα όρια σου, να δυναμώσεις ακόμη περισσότερο, να φτάσεις στην επιτυχία.

Το να κάθεσαι και να «κλαις τη μοίρα σου» που λέει και ο λαός, κοιτώντας στωικά το ταβάνι λες και υπάρχει περίπτωση να σου βρει λύση ο σοβάς, δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω από χαμένο χρόνο. Το να στύψεις όμως το μυαλό σου για να βρεις τον τρόπο να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο, ακόμη και αν αρχικά μπορεί να φανεί σε κάποιους ως ακατόρθωτο, εν τέλει με μαθηματική ακρίβεια θα σε οδηγήσει ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία.

Κανένας επιτυχημένος άνθρωπος δεν είδε ποτέ τα εμπόδια ως κάτι το ανίκητο. Ίσα ίσα διασκέδασε μαζί τους, γέλασε με τις αναποδιές, βρήκε τρομερά ενδιαφέρουσα τη διαδρομή προς την ανακάλυψη της λύσης και άρα τον παραμερισμό του όποιου εμποδίου. Όπως ακριβώς επιλέγουμε να ορίσουμε την επιτυχία μας, έτσι ακριβώς μπορούμε να επιλέξουμε να ορίσουμε το πρόβλημα ως ευκαιρία. Δεν αλλάζει απολύτως τίποτα παρά μόνο η οπτική γωνία. Εξάλλου στο σχολείο τα προβλήματα μας τα έδιναν για ακριβώς αυτόν το λόγο, για να βρούμε τον τρόπο (που πάντα υπάρχει) για να τα λύσουμε.

Η μοιρολατρική αντίληψη που θέλει τις δυσκολίες να έρχονται για έτσι πρέπει, ενέχει μόνο μία αλήθεια, αυτήν του ότι οι δυσκολίες πάντα μας δίνουν το κίνητρο να γινόμαστε πιο δυνατοί και πιο καλοί σε οτιδήποτε κάνουμε. Κανείς όμως ποτέ δεν πρέπει να μας πείσει να τις υπομένουμε περιμένοντας να ξεπεραστούν μόνες τους ή να πιστεύουμε ότι αποτελούν δικαιολογία να την ψυχολογική μας καταρράκωση και άρα την εγκατάλειψη κάθε δυνατής προσπάθειας.