Trends, Τεχνολογία

Η δύναμη του άγνωστου μηνύματος

Aπό την Ελένη Ατσάρου,

Μήνυμα, μήνυμα, μήνυμα. Γνωστός ο ένας, γνωστός ο άλλος και κάπου εκεί ανάμεσα στους γνωστούς ένας άγνωστος που με το μήνυμά του σε προσκαλεί να δεις έναν καινούριο τρόπο σκέψης, όχι απαραιτήτως πάντα θετικό. Έναν τρόπο σκέψης που αν δεν υπήρχε το διαδίκτυο μπορεί να μη τον γνώριζες ποτέ. Ευκαιρία και μάλιστα χρυσή, όμως σε ποιο βαθμό είναι ο καθένας έτοιμος να δεχθεί τις πληροφορίες που του προσφέρει ένας άλλος χρήστης, να τις επεξεργαστεί και να σχηματίσει ένα δικό του συμπέρασμα όσων αφορά την ορθότητα αυτής της άποψης. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα με το οποίο όλοι οι άνθρωποι συναντιούνται καθημερινά και ειδικά τα τελευταία χρόνια που το διαδίκτυο έχει μπει στην καθημερινή ζωή όλων μας η συχνότητα αυτή έχει αυξηθεί με αποτέλεσμα να πρέπει αυτή την ερώτηση να την κάνουμε πάρα πολλές φορές στον εαυτό μας.

Η ετοιμότητα του καθενός να δεχθεί ένα μήνυμα από κάποιον άγνωστο διαφέρει εξαιτίας πολλών παραμέτρων όπως είναι οι γνώσεις που έχει αποκτήσει, οι εμπειρίες του, αλλά και τα καθημερινά του προβλήματα. Το διαδίκτυο σε αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί μια διαφυγή, έναν τρόπο να περάσει η ώρα δίχως τα προβλήματα που αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας. Η εικόνα που δημιουργεί το άτομο και προωθεί προς τα έξω μπορεί να είναι η πραγματική, όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που η πραγματική εικόνα απέχει πάρα πολύ από την ψηφιακή. Μέσα από μηνύματα που εκφράζουν τους προσωπικούς φόβους του καθενός για διάφορα προβλήματα μπορεί να αρχίσει να δημιουργείται μια επικοινωνιακή σχέση ανάμεσα σε δύο άγνωστους που ο ένας παρακινείται από το φόβο του για το θέμα που συζητούν και τον εξωτερικεύει, ενώ ο άλλος από περιέργεια δέχεται αυτά τα μηνύματα, τα διαβάζει και στην καλύτερη περίπτωση τα επεξεργάζεται προτού τα αποδεχθεί.

Επεξεργασία μηνύματος. Δύσκολη διαδικασία, όμως η χρησιμότητά της είναι τεράστια καθώς για τη μια πλευρά, τον αποστολέα, μπορεί να μην έχει τόσο μεγάλη σημασία ο τρόπος με τον οποίο θα μεταδοθεί το μήνυμα, αρκεί να φτάσει στον προορισμό του και να νοιώσει ο ίδιος λίγο απελευθερωμένος από τις προσωπικές του φοβίες. Για τον παραλήπτη όμως είναι μια τελείως διαφορετική κατάσταση καθώς από τη στιγμή που θα ανοίξει το μήνυμα μπορεί να μην επηρεαστεί καθόλου, υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο να αλλάξει όλη του η ζωή. Η περιέργεια που στην αρχή τον ώθησε να ξεκινήσει μια περιπέτεια κατέληξε να δημιουργήσει έναν μεγάλο προβληματισμό.

Φυσικά η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική κι αυτό φαίνεται περίτρανα από την περίπτωση του Hussein Kesvani που άρχισε να λαμβάνει αρνητικά μηνύματα από έναν χρήστη του διαδικτύου, ο οποίος είχε πολύ μεγάλο φόβο όσων αφορούσε τον ισλαμισμό. Ο ίδιος ο Hussein στην αρχή ενώ έβλεπε τα μηνύματα του διαδικτυακού του συνομιλητή δεν απαντούσε, όμως σταδιακά η επικοινωνία άλλαξε κι από μονόπλευρη έγινε αμφίδρομη με τους δύο χρήστες του διαδικτύου να επικοινωνούν καθημερινά. Μέχρι τη στιγμή που ο Kesvani αποφάσισε να συναντήσει στον πραγματικό κόσμο το διαδικτυακό του συνομιλητή. Η πραγματικότητα διαφορετική από το διαδίκτυο η πρώτη σκέψη καθώς στην πραγματικότητα ο φοβισμένος γενναίος συνομιλητής του διαδικτύου ήταν ευγενικός, ντροπαλός και με πολλά προβλήματα δυστυχώς στην καθημερινή του ζωή, τα οποία δε χρειαζόταν να αντιμετωπίζει όσο συνομιλούσε στο διαδίκτυο με άλλους ανθρώπους και τους μετέφερε τις προσωπικές του φοβίες.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα αποτελέσματα δεν ήταν αρνητικά κυρίως επειδή ο παραλήπτης δεν αποδεχόταν απερίσκεπτα τα μηνύματα που λάμβανε, αλλά τα επεξεργαζόταν και σχημάτιζε τα δικά του συμπεράσματα. Με αυτό τον τρόπο δε μπορούσε να γίνει ένας ανυπεράσπιστος παραλήπτης μηνυμάτων γεμάτα φόβο, αλλά απεναντίας μετατρεπόταν σε έναν άξιο συνομιλητή που μπορούσε να εξετάσει την κάθε πληροφορία και στη συνέχεια να αποφασίσει αν είχε δίκιο ο συνομιλητής του ή εκείνος. Αυτός ο τρόπος σκέψης βοηθάει ακόμη και στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι εταιρείες που έχουν δημιουργήσει τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς πολλές φορές ως χρήστες προσφέρουμε τα στοιχεία μας δίχως να αναρωτηθούμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθούν και τι αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν.

Μερικές φορές ακόμη και η αλήθεια μπορεί να αλλάξει, να μετατραπεί σε κάτι τρομακτικό αν δεν κατανοηθούν οι τρόποι με τους οποίους αλλοιώνονται τα μηνύματα ή αν δεν διακριθούν τα σημεία στα οποία ο κάθε αποστολέας χρωματίζει με το δικό του προσωπικό ύφος το κάθε μήνυμα. Οι χρήστες του διαδικτύου από τη δική τους πλευρά αναρωτιούνται πώς γίνεται να αφήνουν οι εταιρείες που δημιούργησαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ελεύθερους αυτούς τους χρήστες να στέλνουν οποιοδήποτε μήνυμα επιθυμούν οπουδήποτε και δεν τους εμποδίζουν. Για να κατανοηθεί ο τρόπος σκέψης αυτών των εταιρειών είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη πως πρόκειται για επιχειρήσεις που στηρίζονται στο μεγάλο αριθμό χρηστών προκειμένου να λειτουργήσουν, αλλά και στο γεγονός πως από μόνες τους δεν μπορούν να ασκήσουν καμία επιρροή παρά μόνο αν το μήνυμα που μεταδίδεται ερμηνευτεί με αρνητικούς τρόπους.

Βέβαια χάρη στο μεγάλο αριθμό χρηστών που απαιτούνται για τη λειτουργία τους κάθε φορά το μήνυμα πλέον μεταδίδεται πολύ πιο γρήγορα. Με αποτέλεσμα ο ρόλος αυτών των μέσων να αλλάζει και να λειτουργούν απλώς ως επιταχυντικά αφού μια δημοσίευση μπορεί να μεταδοθεί μέχρι την άλλη άκρη του πλανήτη σε απείρως λιγότερο χρόνο από ότι γινόταν στο παρελθόν. Ακόμη και τότε όμως ο καταλύτης για τα αποτελέσματα του κάθε μηνύματος είναι ο τρόπος που γίνεται αντιληπτό το μήνυμα και ο βαθμός στον οποίο ο κάθε παραλήπτης του παραχωρεί τη δύναμη να εξουσιάζει τη ζωή του και να την καθορίζει, βάσει του νοήματος που του έχει αποδώσει. Άρα το μήνυμα από μόνο του μπορεί να μεταδίδεται με αστραπιαία ταχύτητα, όμως ακόμη και τότε δεν έχει μεγάλη δύναμη παρά μόνο αν οι ίδιοι οι παραλήπτες του αποφασίσουν να του κάνουν αυτή τη χάρη και το κάνουν πιο δυνατό από ότι είναι στην πραγματικότητα με το να στηρίζονται τυφλά στο περιεχόμενό του δίχως να το εξετάσουν και να το αξιολογήσουν, να το κρίνουν.

 

Με πληροφορίες από The Guardian