Μη κατηγοριοποιημένο

Διαβάστηκε και δεν απαντήθηκε: Η κατάρα του να ξέρεις!

Απο την Μαρη Γαργαλιανου

Έχουνε κλείσει σπίτια, έχουν ανάψει φωτιές από το πουθενά και νεύρα έχουν γίνει κρόσσια και μια και δυο και τρεις και όλα αυτά γιατί; Γιατί «Διαβάστηκε» και δεν απαντήθηκε. Κι εσύ στο κεφάλι σου κάνεις χίλιες δυο συνδέσεις για το που μπορεί να είναι, με ποια, με ποιον, με ποιους, γιατί δεν έχει δώσει σημεία ζωής ενώ όλη την ώρα είναι ενεργός και ενώ μια μέρα πριν σου έταζε λαγούς με πετραχήλια ξαφνικά… εχάθη!

Αγαπητοί φίλες και φίλοι, συνιστώ ψυχραιμία και… εισπνοή εκπνοή. Όπως καταλαβαίνετε ξεκινάμε από τα βασικά! Θυμάμαι κάτι εποχές αθώες… μα τι εποχές… με το 33 30 ανά χείρας που στέλναμε μηνύματα στο κινητό και καρτερούσαμε πως και πως μιαν απάντηση. Το μυαλό μας δεν πήγαινε αυτομάτως στην απιστία, στο κακό, ή στα ψέματα. Καρτερούσαμε γλυκά κι ας περνούσαν ώρες…

Θυμάμαι εποχές επίσης -όταν μπήκαν στη ζωή μας τα social media και η επικοινωνία έγινε ακόμα πιο άμεση- που και πάλι συνεχίζαμε στο ίδιο μοτίβο. Δεν κάναμε σενάρια για εξωγήινες απειλές, ούτε καταστρώναμε σχέδια εξόντωσης και μαλλιοτραβήγματος σε περίπτωση που αν τυχόν και ίσως και μάλλον…

Όλα αυτά, μέχρι που ήρθε στη ζωή μας το «Διαβάστηκε» με το εικονίδιο του-ης Χ κάτω από το μήνυμά μας, ή με το double purple check στο Viber. Ας είμαστε ειλικρινείς. Σε όλους μας έχει συμβεί έστω και μια φορά να πάθουμε παράκρουση με το ότι δεν απαντήθηκε ενώ… «Διαβάστηκε».

Οι γρήγορες κρίσεις είναι πάντα οι εύκολες κρίσεις και αυτό το πίστευα ανέκαθεν. Επίσης, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως σε κάθε συνθήκη ο ανθρώπινος νους δημιουργεί αυτομάτως μια αρνητική εκδοχή και εν συνεχεία χωρίς τεκμήρια την πιστεύει κιόλας, επομένως η όλη παράκρουση, νεύρα, τσαντίλα, σπάσιμο είναι λογικά. Όμως! Και εδώ το όμως είναι μεγάλο… Ποιο το νόημα να χαλάμε τη ζαχαρένια μας; Κυριολεκτώ.

Μπορούμε να κάνουμε χίλιες δυο εικασίες. Να έτυχε κάτι σημαντικό, ένα θέμα υγείας, μια απρόσμενη εξέλιξη στη δουλειά, να γέννησε η σκυλίτσα του, ή να πέθανε ο παππούς της, να είναι πολύ πιεσμένος ψυχολογικά και να μη ξέρει πώς να διαχειριστεί κάτι, να μας «απατά», να έχει βγει κρυφά ραντεβού, να, να, να. Γνωρίζετε καλά πως ο κατάλογος με τα συγκεκριμένα «να» δεν τελειώνει ποτέ.

Και ερωτώ ξανά: Ποιο το νόημα να χαλάμε τη ζαχαρένια μας; Εντάξει, θα προβληματιστούμε, θα σπαστούμε, θα το σκεφτούμε, όμως εν τέλει… η αλήθεια κάποια στιγμή δε μαθαίνεται;  Θέλω να πω πως αν κάποιος καταρχήν ενδιαφέρεται, θα απαντήσει. Ίσως όχι άμεσα για χ,ψ λόγους, αλλά θα το κάνει. Αν κάποιος θέλει να έχει το παρόν στη ζωή μας, είναι εκεί και πέρα από τα social media. Αν κάποιος πραγματικά έχει κάτι να πει και να κάνει, θα το πει και θα το κάνει.

Το ζήτημα είναι εμείς. Κατά πόσο μας ενδιαφέρει να πηγαίνουμε με τα νερά και τους ρυθμούς του άλλου; Πόση ανοχή, ή κατανόηση δείχνουμε, ή μας ενδιαφέρει να δείξουμε; Κατά πόσο τελικά μας πάει να μπαίνουμε σε τριπάκια τοξικά που στην τελική δε μας αξίζουν κιόλας; Γι’ αυτό σας λέω. Ψυχραιμία και μέτρο. Η ζωή πάντα βρίσκει υπέροχους τρόπους να μας εκπλήσσει. Η έκπληξη βέβαια δεν έχει μια μόνο όψη. Και να μη ξεχνάμε ποτέ πως η μη απάντηση πολλές φορές είναι από μόνη της μια απάντηση!