Διαδικτυακός Εθισμός, Συμπεριφορά, Ψυχική υγεία

«Έφηβε, η ζωή βρίσκεται μπροστά σου, άδραξε την. Μην επαναπαύεσαι στον κόσμο του Gaming»

Από τον Γιώργο Χαριστό,

Από μικρός θυμάμαι να προσπαθώ να ανακαλύψω τον κόσμο και ότι μου φαινόταν περίεργο για την ηλικία μου. Ο πατέρας μου, άσχετος με τον τομέα της Πληροφορικής, ωστόσο όρεξη και μεράκι για οτιδήποτε είχε σχέση με την παγκόσμια καινοτομία, τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή. Δίπλα του, ένιωσα και εγώ την ανάγκη να εξερευνήσω και να αφομοιώσω τα άγνωστα μονοπάτια της Πληροφορικής. Προσπαθούσα να είμαι μέσα στην τεχνολογία, αγοράζοντας συσκευές gaming (PC, Gameboy, PlayStation). Εκείνη την εποχή κυκλοφορούσαν παιχνίδια με χαμηλή ποιότητα γραφικών, αφού δεν είχε αναπτυχθεί η τεχνολογία για υψηλές αναλύσεις και επιδόσεις. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα παιχνίδια είχαν τόσο πλούσια λογική και στρατηγική, που έφταναν σε σημείο να γίνονται εθιστικά. Η τεχνολογία ήρθε αντιμέτωπη  με την αθώα και ανθρώπινη καθημερινότητα ενός μικρού παιδιού. Προσπαθούσε με νέες πατέντες, νέα μοντέλα, νέες τεχνολογίες να σε ωθήσει να δοκιμάσεις την εμπειρία του gaming.

Μετά από μερικά χρόνια, άρχισαν να κυκλοφορούν παιχνίδια με καλύτερα γραφικά, περισσότερο απαιτούμενο χώρο αποθήκευσης και καλύτερη εμπειρία κατά την διάρκεια αλληλεπίδρασης. Σκοπός της συγκεκριμένης εταιρείας που κυκλοφορούσε το παιχνίδι ήταν να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο με το προϊόν της, παρά με τις υπόλοιπες καθημερινές σου ασχολίες. Σιγά σιγά έβλεπες την νεολαία, αντί να συναντιέται στην παιδική χαρά ή την γειτονιά για ατελείωτο φυσικό gaming (κρυφτό, ποδόσφαιρο, κούνιες), η έξοδός τους να είναι στο πιο κοντινό ίντερνετ καφέ για ατελείωτες ώρες gaming.  Πολλές φορές ένα παιδί ή ένας έφηβος, έβρισκε καταφύγιο σε ένα ίντερνετ καφέ από τα προβλήματα που υπήρχαν στο σπίτι, στην παρέα, στην ζωή του. Άλλοι, αφιέρωναν αρκετό χρόνο με το gaming, διότι πίστευαν ότι βρήκαν το νόημα της ζωής. Έζησα τα παιδικά μου χρόνια, βαδίζοντας μαζί με την τεχνολογία και την εξέλιξη του gaming. Από την μία μεριά, παιχνίδια που μας έκαναν να γελάσουμε σαν παρέα και από την άλλη μεριά, παιχνίδια που μας έκαναν τον καθένα ξεχωριστά, να κάτσουμε με τις ώρες μπροστά από μία οθόνη, χωρίς να καταλάβουμε πόσο σημαντικός και πολύτιμος είναι ο χρόνος.

Εκτός από το gaming, υπάρχουν και άλλες αναμνήσεις με πολλές διαφορετικές μορφές που έχουν χαραχθεί στο μυαλό μου. Παρέες, γέλια, κλάματα, κρυφτό, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλτες, ξενύχτια σε πάρτι και εξόδους, είναι ελάχιστα από αυτά που μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή που γράφω το συγκεκριμένο άρθρο. Χαρούμενες και δυσάρεστες στιγμές που έχουν δημιουργηθεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο και κάθε φορά που τις ανακτώ καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Η κάθε στιγμή που προστίθεται σταδιακά στον αποθηκευτικό χώρο του ανθρώπινου εγκεφάλου, δημιουργεί μία εμπειρία, ένα κομμάτι ανάμνησης, ένα βίωμα. Τα βιώματα που έχουν δημιουργηθεί από τον πραγματικό κόσμο και την φυσική αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων, είναι τόσο δυνατά και έντονα που μπορούν να επηρεάσουν πολλές φορές την κρίση ενός ανθρώπου. Καθώς μεγαλώνεις και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τις καθημερινές δυσκολίες, άγχη και υποχρεώσεις, οι αναμνήσεις και τα βιώματα είναι αυτά που σε κάνουν να νιώθεις για μία στιγμή ότι βρίσκεσαι σε ένα άλλο περιβάλλον και το μοναδικό που πρέπει να κάνεις είναι να κάτσεις να το απολαύσεις. Ο κόσμος του gaming είναι ένα τεχνητό μέσο επεξήγησης μίας ιστορίας, ο οποίος δημιουργεί στον ανθρώπινο εγκέφαλο την ψευδαίσθηση ότι ο παίκτης βρίσκεται παρών στον τεχνητό κόσμο και την εξέλιξη της ιστορίας, προσπαθώντας να δημιουργήσει στιγμές οι οποίες θα έρθουν αντιμέτωπες με τα φυσικά βιώματα και εμπειρίες. Μερικά από τα παιχνίδια που έχουν κυκλοφορήσει, έχουν ως στόχο να καλλιεργήσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να τον κατευθύνουν σε μονοπάτια σύνθετα και πιο εξειδικευμένα. Ωστόσο, δεν πρέπει να συγκρίνονται με τα φυσικά βιώματα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.

Ο κόσμος του gaming μπορεί να είναι ελκυστικός, ωστόσο πρέπει να διαχωρίζεται από την φυσιολογική ροή μίας ανθρώπινης ζωής. Σε πολλές περιπτώσεις, όταν ένα παιδί αφιερώνει σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο gaming, αντικαθιστά τα βιώματα, με ψεύτικες απεικονίσεις που έχει δημιουργήσει ένας προγραμματιστής, ένας σχεδιαστής. Οι ανθρώπινες σχέσεις ψυχραίνονται και η αυτοπεποίθηση βρίσκεται πίσω από μία οθόνη και ένα πληκτρολόγιο. Προσπαθήστε να αφιερώνεται περισσότερο χρόνο στα φυσικά βιώματα και στιγμές και οποιαδήποτε βοήθεια χρειαστείτε να θυμάστε ότι πάντα βρίσκονται δίπλα σας οι γονείς σας στο μονοπάτι της ζωής. Επίσης, να θυμάστε ότι οποιοδήποτε παιχνίδι και να ξεκινήσετε, θέλοντας και μη έχει ένα τέλος, το οποίο έχει κατασκευαστεί από την εταιρεία που το δημιούργησε. Η μαγεία και η ευχαρίστηση ενός παιχνιδιού σιγά σιγά διαγράφεται, μόλις η ιστορία φτάσει στο τέλος της. Τα ανθρώπινα βιώματα μπορεί να είναι ατελείωτα πολλές φορές χωρίς μία τελεία, ένα τέλος.

Έφηβε, θυμήσου, η πραγματική ζωή δεν βρίσκεται στον κόσμο του Gaming.

Το Gaming υπάρχει για να συμπληρώνει τα κενά του πάζλ της ζωής.

Ένα πάζλ το οποίο συμπληρώνεται με πολύ κόπο και πολλές δυσκολίες.