Θυμηθείτε πόσες φορές έχουμε πετύχει άτομο με αναπηρία να προσπαθεί να περάσει απέναντι έναν δρόμο, να μιλήσει με έναν συνάνθρωπο του, να κάνει δραστηριότητες που με ευκολία κάνει ένας άνθρωπος που ζει μία χαώδης αλλά φυσιολογική ζωή. Πολλοί άνθρωποι γύρω μας, βιώνουν μία δύσκολη και επίπονη καθημερινότητα, την οποία δεν μπορούν να διώξουν κλείνοντας τα μάτια και ανοίγοντας τα ξανά. Ωστόσο, μέσω της τεχνολογίας αλλά κυρίως μέσω της ψυχικής αποφασιστικότητας που κουβαλάνε, το γνωστό σε όλους μας «τσαγανό», καταφέρνουν πράγματα που τους καμαρώνεις και τους θαυμάζεις. Κάθε μέρα βλέπουμε ή διαβάζουμε για βραβεία και επαίνους σε άτομα με αναπηρία που έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο. Αθλητές στο μπάσκετ, στην ζωγραφική, στην σκοποβολή, στην ποδηλασία. Αυτά είναι λίγα παραδείγματα από τα αθλήματα που συμμετέχουν τα άτομα με αναπηρία. Μεγάλοι ήρωες ωστόσο, είναι και οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με κάποιο άθλημα, όμως με πείσμα και προσπάθεια προσπαθούν να ανταπεξέλθουν στις καθημερινές δυσκολίες και να μην αφήνουν την οποιαδήποτε τύπου αναπηρία να τους αφήνει έξω από την ζωή και τις χαρές της.
Πρόσφατα, σε συνέντευξη του ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, γεννημένος το έτος 1985 και ο οποίος σε ηλικία δεκατεσσάρων μηνών διαγνώστηκε με Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία, αναφέρθηκε σε ένα συμβάν που φάνταζε ακατόρθωτο εκείνη την εποχή. Το έτος 1999 ήταν ο πρώτός σημαιοφόρος στην Ελλάδα, που παρά την αναπηρία του, έκανε πράξη αυτό που δικαιούται κάθε άτομο της ηλικίας του που έχει τον καλύτερο βαθμό στο σχολείο, «να σηκώσει την Ελληνική σημαία». Όμως δεν στάθηκε σε εκείνο το σημείο. Αποφοίτησε αριστούχος από το Τμήμα Ιατρικής της Σχολής Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στον Τομέα της Ιατρικής. Όμως εκτός από τις σπουδές του, οπλισμένος με πείσμα, κουράγιο και προσπάθεια, είναι σήμερα εκλεγμένος Ευρωβουλευτής, και συγκεκριμένα πρώτος σε ψήφους. Εδώ δεν χωράνε κόμματα, παρατάξεις και χρώματα. Εδώ μιλάει η ψυχή και η δίψα για ζωή από ένα άτομο με αναπηρία.
Καθημερινά, εμφανίζονται κινήσεις και πράξεις από ανθρώπους και οργανισμούς που στόχο έχουν την διευκόλυνση και καλύτερη ένταξη των ανθρώπων με αναπηρία στην κοινωνία, έτσι ώστε να νιώθουν χρήσιμοι και να συνεισφέρουν. Πολλοί επιστήμονες διαφόρων κλάδων, ανακαλύπτουν και επινοούν νέους τρόπους και εργαλεία, έτσι ώστε η καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία να είναι πιο εύκολη και παραγωγική. Πρόσφατα, ο Δήμος Χανίων τιμήθηκε ως ο Πρώτος Δήμος σε όλη την χώρα, που εγκατέστησε σύστημα ηλεκτρονικής διαχείρισης θέσεων στάθμευσης ΑΜΕΑ. Το 2016 τιμήθηκε μαθήτρια μεταπτυχιακών σπουδών για την υλοποίηση ειδικού ρομποτικού βραχίονα που βοηθάει παραπληγικά, τετραπληγικά άτομα και ελέγχεται μόνο με την σκέψη. Αν ερευνήσουμε το διαδίκτυο και άλλες πηγές ενημέρωσης θα βρούμε άτομα που μπορεί να βρίσκονται δίπλα μας και να είναι άνθρωποι που παλεύουν για την καλύτερη ζωή των ατόμων με αναπηρία.
Μπορεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και μας θολώνουν την συναισθηματική κρίση, να μην μας κάνουν να σκεφτόμαστε τα άτομα με αναπηρία, όμως βρίσκονται ανάμεσα μας και παλεύουν για ένα καλύτερο σήμερα και για ένα ακόμα καλύτερο αύριο. Ας είμαστε στο πλευρό τους και ας συνεισφέρουμε με όποιο τρόπο θεωρούμε εμείς καλύτερο, γιατί στην τελική είμαστε φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό. Είμαστε όλοι άνθρωποι, συνάνθρωποι και συνοδοιπόροι στην ζωή.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (International Day of Persons with Disabilities) καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου.
Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής συνδέεται με την υιοθέτηση από το διεθνή οργανισμό στις 3 Δεκεμβρίου 1982 του προγράμματος δράσης για τα ΑΜΕΑ, το οποίο οδήγησε στην υπογραφή της διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία 30 Μαρτίου 2007 (Η Κύπρος την κύρωσε το 2011 και η Ελλάδα το 2012).
Ονομάζομαι Κέλλυ Ιωάννου. Είμαι Υπ. Διδάκτωρ Ψηφιακής Εγκληματολογίας και Τrauma Coach. Ως Διευθύντρια του CSI Institute, υποστηρίζω θερμά το όραμα του Ινστιτούτου που προάγει εκπαιδευτικούς και κοινωφελείς σκοπούς όπως την πρόληψη και την αντιμετώπιση θεμάτων ασφαλείας στο διαδίκτυο. Διαθέτω κλινική εμπειρία στον τομέα του Hλεκτρονικού Τραύματος (εξαρτήσεις από διαδίκτυο/ διαδικτυακούς εκβιασμούς, εκφοβισμούς, παρενοχλήσεις κ.ο.κ) και είμαι ιδρύτρια του Traumahelp, του μοναδικού κέντρου στην Ελλάδα για τη θεραπεία και την αποκατάσταση του ηλεκτρονικού τραύματος.